YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/47
KARAR NO : 2014/83
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 03.02.2009
Sayısı : 638-45
Hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu, Siverek Asliye Ceza Mahkemesince 21.01.2003 gün ve 598-33 sayı ile; sanıklar …,….. ve …’ın aynı suçtan mahkumiyetine, Harun Kıran’ın ise beraatına karar verilmiştir.
Sanıklar ve müdafilerinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.02.2006 gün ve 22018-965 sayı ile;
“1) Sanık …, suça katılmadığını, diğer sanıkların kendisine suç attıklarını savunması karşısında, yararları birbirine uygun olmayan sanıklar … ve …’ın savunmalarını aynı savunmana yaptırılması suretiyle CMUK’nun 142, CMK’nun 152. maddesine aykırı davranılması,
2) Kolluk tarafından çekilen fotoğrafta pencere çerçevesinden parmak izi alındığının belirtilmesi karşısında, parmak izi raporu düzenlenip düzenlenmediği araştırılarak düzenlenmiş ise getirtilerek, rapor düzenlenmemiş ise alınan parmak izinin sanıklardan hangisine ait olduğu konusunda rapor alındıktan sonra sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 522/1, 59/2, sanık … için 55/3, sanık … için 2253 sayılı Yasanın 12/2, sanık … için TCK’nun 81/2-3. maddelerine göre, hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 62/1, sanık … için 31/2, sanık … için 31/3, 116/1-4, 62/1, sanık … için 31/2, sanık … için 31/3, 151/1, 62/1, sanık … için 31/2, sanık … için 31/3. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın alt ve üst sınırları bakımdan, anılan Yasanın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında sanıklar yararına olması, 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması,
4) Sanıklar … ve … hakkında, hükümden sonra yürürlüğe giren 5395 sayılı Yasanın 23 ve 24. maddeleri uyarınca değerlendirme yapılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Siverek 2. Asliye Ceza Mahkemesince 03.02.2009 gün ve 638-45 sayı ile;
Sanık …’ın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 143, 31/2, 62; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 116/2-4, 119/1-c, 31/2, 62; mala zarar verme suçundan 152/1-a, 31/2, 62; sanık …’ın hırsızlık suçundan aynı kanunun 142/1-a, 143, 31/3, 62; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 116/2-4, 119/1-c, 31/3, 62; mala zarar verme suçundan 152/1-a, 31/3, 62; sanık …’ın hırsızlık suçundan 142/1-a, 143, 62; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 116/2-4, 119/1-c, 62; mala zarar verme suçundan 152/1-a, 62. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına, hak yoksunluğuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince 21.06.2012 gün ve 1285-7966 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirme, sevkteki ağırlığa, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve 18.02.2012 gün, 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 15.10.2012 gün ve 16247-17622 sayı ile;
“09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Kanununun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayından geçen 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanıp 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesinin 13. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 12.12.2013 gün ve 25577-39371 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanunu 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 1 sayılı kararının ortak hükümler başlıklı alt bendinin 2. maddesi uyarınca, daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından incelenip 09.02.2006 gün ve 22018-965 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, temyiz inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 15.10.2012 gün ve 16247-17622 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.