YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/459
KARAR NO : 2015/79
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Anadolu 8. Sulh Ceza
Sanıklar hakkında 5194 sayılı kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda aynı suçtan cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince ;
“İddianamede sahte bilet satılması şeklinde belirtilen suç vasfına, hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarihli 2011/1 sayılı ve 09.02.2012 tarihli 2012/1 sayılı kararlarına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu “,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de;
“…iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Somut olayla ilgili olarak davayı açan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde eylemin 5149 sayılı Kanuna muhalefet suçu olarak nitelendirildiği görülmektedir. Sanığın gerçekleştirdiği eylemin, 5149 sayılı Kanuna muhalefet suçunu mu yoksa özel belgede sahtecilik suçunu mu oluşturacağı ise daha sonra yapılacak yargılamanın ve temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddeleri ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddelerinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin 5149 sayılı Kanuna muhalefet suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmakta olup bu suçlara bakma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 20.12.2013 gün ve 3188-62 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.