YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/379
KARAR NO : 2014/415
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.05.2010
Sayısı : 614-450
Sanığın 5237 sayılı TCK’nun 151/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında Anamur Asliye Mahkemesince 13.05.2010 gün ve 614-450 sayı ile, eylemin kişilerin malları üzerinde usulsüz tasarruf suçu kapsamında kaldığı kabulüyle sanığın 5237 sayılı TCK’nun 261. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 08.10.2012 gün ve 10217-9951 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09/02/2012 tarih ve 2012/1 sayılı Kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmının 1. maddesi ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 28.02.2013 gün ve 18853-3712 sayı ile;
“Sanığın belediye başkanı olması ve iddianamedeki anlatımdan sanığın görevde yetkiyi kötüye kulandığının iddia edilmiş olması karşısında, Yargıtay Kanununun Değişik 14.maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, mala zarar verme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Somut olayla ilgili olarak davayı açan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde eylemin mala zarar verme olarak nitelendirildiği görülmektedir. Sanığın gerçekleştirdiği eylemin, mala zarar verme suçunu mu yoksa kişilerin malları üzerinde usulsüz tasarruf suçunu mu oluşturacağı ise daha sonra yapılacak temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddeleri ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddelerinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin mala zarar verme suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmakta olup, bu suça bakma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan Kurul Üyesi …; “hükmü inceleme görevinin Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait olduğu” düşüncesiyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.02.2013 gün ve 18853-3712 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.