YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/340
KARAR NO : 2014/376
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 12. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 23.02.2009
Sayısı : 489-182
Şantaj, hakaret, özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 23.02.2009 gün ve 489-182 sayı ile sanığın beraatına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.06.2013 gün ve 7129-18676 sayı ile;
“Sanığa gerekçeli kararın yöntemince tebliğ edilmediği anlaşılmakla, temyiz iradesinin belirlenmesi bakımından kararın sanığa tebliğ olunması gerektiğinden, temyiz isteği hakkında karar vermeye yer olmadığına, dosyanın eksik işlemin tamamlanması için karar mahkemesine gönderilmesine” karar verilmiş, tebligat eksikliği giderildikten sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 19.11.2013 gün ve 31165-28825 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 12. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 15.09.2014 gün ve 25-17777 sayı ile;
“Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.06.2013 tarih, 2011/7129-2013/18676 sayılı ilamıyla sanığa gerekçeli kararın yöntemince tebliğ edilmediği gerekçesiyle temyiz istemi hakkında karar vermeye yer olmadığına ve eksikliğin giderilmesi amacıyla dosyanın mahkemesine geri gönderilmesine karar verildiği, eksiklik tamamlandıktan sonra da işin incelemesinin Yargıtay 12. Ceza Dairesine ait olduğu belirtilerek, 19.11.2013 tarih, 31165-28825 sayılı görevsizlik kararıyla dosyanın dairemize gönderildiği anlaşılmakla;
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 21.01.2013 gün ve 1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı kısmının 2. maddesinde, dairece daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edeceğinin belirtilmesi karşısında;
Katılan vekilinin temyiz isteminin kapsamına göre, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu kararın incelenmesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu,” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; şantaj, hakaret ve özel hayatın gizliliğini ihlel suçlarından verilen beraat hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Dairelerin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” düzenlemesine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu uygulamalarına göre, çeşitli suçlardan açılan davalardan en ağırı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması durumunda bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
Öte yandan, 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.06.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Dairelerine İlişkin Ortak Hükümler” kısmının 4. maddesinde; “Bu iş işbölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde, yeni iş bölümüne göre ilgili daire tarafından incelenmesine” denilmiştir.
İncelenen dosya muhtevasına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen şantaj suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 107. maddesinde bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası; hakaret suçunun müeyyidesi aynı kanunun 125/1. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası, özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun yaptırımı ise 134/2. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis olup, bu suçun cezası, şantaj ve hakaret suçlarının cezasından fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğname tarihinin 10.03.2011 olduğu da nazara alınarak 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu incelemekle görevli Yargıtay 12. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, Yargıtay 12. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 15.09.2014 gün ve 25-17777 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.