Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/334 E. 2014/370 K. 13.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/334
KARAR NO : 2014/370
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 06.07.2010
Sayısı : 39-217

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 29.01.2008 gün ve 4493-210 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesince 06.07.2010 gün ve 39-217 sayı ile, sanığın bilişim sistemlerinin kullanılması sureti ile hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 15.09.2014 gün ve 718-14657 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
06.07.2010 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesi gereğince hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 30.09.2014 gün ve 30603-27283 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCK’nun 158. maddesinde öngörülen temel cezaların alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14 ve 17. maddelerine ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre, işin incelenmesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianamede sanığın eyleminin; “Müştekinin İş Bankası İnternet şubesinin 010.233.949 nolu müşterisi olduğu, 09.03.2006 tarihinde hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen internet cafe işleticisi …’e kayıtlı 62.248.0.188 IP adresinden internet üzerinden yetkisiz erişim sağlanarak müştekinin İş Bankası ODTÜ şubesinde bulunan 4.229.713.164 nolu hesabından şüpheli …’nın İş Bankası Keçiören şubesindeki 42.440.819.830 nolu hesabına 5.100 YTL’nin havale edildiği, havale yapılan bu paranın 800 YTL’nin şüpheli tarafından bankamatikten çekildiği, hesapta kalan 4280 YTL’yi ise şüpheli …’in İş Bankası Kemeraltı/İzmir şubesinde bulunan 3.416.294.684 nolu hesabına havale, yaptığı bu paranın da 520 YTL’sinin şüpheli … tarafından bankamatikten çekildiği, şüpheli …’in hesapta geriye kalan 3750 YTL’yi ise İşbankası Işıkkent/İzmir şubesinde 348.655.201 nolu hesabı bulunan …’ın hesabına havale ettiği bu paranın şüpheli … tarafından 800 YTL’sinin bankamatikten çekilerek, 2950 YTL’sinin ise İşBankası ışıkkent/İzmir şubesinden çekilerek kullanıldığı, şüpheli …’nın aramalara rağmen bulunamadığı bu nedenle ifadesinin alınamadığı şüpheli …’in ise ifadesinde Emin isimli birisinin diğer şüpheli …’a kendisine borcu olduğunu, bu kişinin kendisinin hesabına bu nedenle söz konusu parayı gönderdiğini, kendisinin de kartını …’a verdiğini onun da bankamatikten çektiğini, bu paranın bir kısmını kendisinin aldığını geriye kalanının da …’ın aldığını savunduğu, şüpheli …’ın ifadesinde ise diğer şüpheli …’in kendisine borcu olduğunu bu nedenle hesabına havale yaptığını bu nedenle hesabına havale yaptığını kendisinin de bankamatikten ve şubeden parayı çektiği” şeklinde açıklanarak nitelikli dolandırıcılık suçundan dava açıldığının belirtildiği ve sevk maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan üçüncü fıkrasının:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve temyiz incelemesinin hırsızlık suçlarından açılan kamu davaları sonucunda kurulan hükümleri incelemekle görevli Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 13. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 30.09.2014 gün ve 30603-27283 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.