YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/315
KARAR NO : 2014/351
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2, 3 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 29.09.2009
Sayısı : 68-1052

Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığının 20.01.2009 gün ve 528-209 sayılı iddianamesi ile; müdahil sanık … hakkında hakaret ve kasten yaralama; müdahil sanık … hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma ve kasten yaralama suçlarından cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Karşıyaka 1. Sulh Ceza Mahkemesince 29.09.2009 gün ve 68-1052 sayı ile, müdahil sanıkların aynı suçlardan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün müdahil sanık … Girgin tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 21.10.2013 gün ve 36077-23586 sayı ile;
“Sanık …’in temyiz isteminin, kendisi hakkında kasten yaralama, kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İddianamedeki anlatıma, 2797 Sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı iş bölümü kararına, temyiz isteminin içeriğine göre, sanık …’e yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 Sayılı TCK’nın 86/2. Maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.03.2014 gün ve 29322-10439 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.06.2014 gün ve 15486-20532 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 15.10.2014 gün ve 24665-23376 sayı ile;
“Dairemizin 21.10.2103 tarih ve 2011/36077 Esas, 2013/23586 Karar sayılı ilamı ile sanık …’in temyiz isteminin, kendisi hakkında kasten yaralama, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu, katılan sanık … hakkında hakaret suçundan verilen hükme yönelik bir temyiz isteminin ise bulunmadığı belirlenerek, iddianamedeki anlatıma, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı iş bölümü kararına, temyiz isteğinin içeriğine göre, sanık …’e yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu anlaşılmakla dairemizin görevsizliğine dair kararından sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesi’nin, temyiz incelemesi görevinin 4. Ceza Dairesi’ne ait olduğuna ilişkin 12.03.2014 tarih ve 2013/29322 Esas, 2014/10439 Karar sayılı kararı, ardından ise 4. Ceza Dairesinin dosyayı inceleme görevinin dairemize ait olduğuna ilişkin 05.06.2014 gün 2014/15486-20532 Esas-Karar sayılı kararı ile oluşan görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesi gerekirken, yeniden dairemize gönderildiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2., 3. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten yaralama, hakaret ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Müdahil sanık … hakkında hakaret ve kasten yaralama, müdahil sanık … hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma ve kasten yaralama suçlarıdan cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılaması sonucunda müdahil sanıkların aynı suçlardan mahkumiyetlerine karar verildiği, hükmün müdahil sanık … tarafından yalnızca kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten yaralama suçunun yaptırımı TCK’nun 86/2 maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun müeyyidesi TCK’nun 123/1 maddesi uyarınca üç aydan bir yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, kasten yaralama suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2 ve 4. Ceza Dairelerince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 3. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 12.03.2014 gün ve 29322-10439 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.