YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/307
KARAR NO : 2014/343
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 22.09.2011
Sayısı : 384-583

İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2007 gün ve 39146-15791 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesince 03.03.2009 gün ve 701-141 sayı ile;
Sanığın 257/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine incelemeyi yapan Yargıtay 4. Ceza Dairesince 03.05.2011 gün ve 5000-5974 sayı ile;
“Hükümlerden sonra 19.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1.maddesi ile TCY.nın 257/1-2.madde-fıkralarında yer alan ‘kazanç’ sözcüğünün ‘menfaat’ olarak değiştirilmesi ve bu fıkralarda öngörülen cezaların alt ve üst sınırlarının da indirilmesi karşısında TCY.nın 7/2. madde fıkrasındaki ‘suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur’ hükmü gözetilerek, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu” nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Özel Dairece verilen bozma kararından sonra yerel mahkemece verilen hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.01.2013 gün ve 31246-454 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14.maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 25.09.2014 gün ve 3812-9064 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2013 gün ve 2013/94-100 sayılı Kararına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından kabul edilen 2012 ve 2013 yıllarına ilişkin iş bölümlerinde; Dairelerin daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakacaklarına ilişkin düzenlemelere yer verilmesine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin daha önce bozma kararı veren Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1- Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 17.09.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre; İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 03.03.2009 gün ve 701-141 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 03.05.2011 gün ve 5000-5974 sayı ile, TCK’nun 257. maddesinin 19.12.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı kanun ile değiştirilmiş olması itibariyle sanık hakkında yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunduğundan bahisle bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi de dikkate alındığında, hükmün temyiz incelemesinin de Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 16.01.2013 gün ve 31246-454 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.