YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/286
KARAR NO : 2014/322
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.05.2009
Sayısı : 369-363
Sincan Cumhuriyet Başsavcılığınca 29.09.2006 gün ve 2486-1162 sayılı iddianamesiyle sanığın güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Sincan 1. Asliye Ceza Mahkemesince 05.05.2009 gün ve 369-363 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan TCK’nun 142/1-e ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 04.12.2012 gün ve 17603-44809 sayı ile;
“İddianamede içeriğinde anlatılan fiil ve mahkemenin kabulüne göre, eylemin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesindeki nitelikli hırsızlık suçunu teşkil ettiği, Yargıtay Kanununun Değişik 14.maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 25.12.2012 gün ve 26596-28264 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesinde öngörülen temel cezaların alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14 ve 17. maddelerine ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre, işin incelenmesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmesi gereken dosyanın sehven gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 18.09.2014 gün ve 1184-15007 sayı ile tevdi kararı verilerek Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 13. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinin, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir…” hükmü yer almaktadır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede yargılama konusu eylemin, “…Şüphelilerden …’ın müştekinin inşaatında demirci (işçi) olarak, şüpheli …’ın ise şoför olarak hizmet karşılığı çalıştıkları, suç tarihinde geceleyin inşaattan bir kısım inşaat malzemelerini müştekinin bilgisi ve izni olmaksızın bir araca yükleyerek alıp götürdükleri” şeklinde anlatılarak, suçun güveni kötüye kullanma olarak vasıflandırıldığı ve sevk maddesinin de buna uyumlu olacak şekilde 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
İddianamedeki sevk maddeleri ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddelerinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı ve bilinçli olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin güveni kötüye kullanma suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmakta olup, temyiz incelemesinin de 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu temyiz incelemesinde belirlenecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 04.12.2012 gün ve 17603-44809 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.