YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/255
KARAR NO : 2014/291
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 04.11.2011
Sayısı : 70-246
Hatay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.10.2009 gün ve 3274-271 sayılı iddianamesi ve İskenderun Ağır Ceza Mahkemesinin 19.01.2010 gün ve 480-10 sayılı son soruşturma açılmasına ilişkin kararı ile; suç tarihinde Hassa ilçesinin en üst dereceli kolluk amiri olan sanık … hakkında görevi kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesince 04.11.2011 gün ve 70-246 sayı ile; sanığın atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 05.03.2014 gün ve 13653-2365 sayı ile;
“İddianame içeriğine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesini yapma görevinin Yüksek 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 08.07.2014 gün ve 4256-9279 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde; “Ceza Dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.” hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında düzenlenen iddaname ve son soruşturmanın açılmasına ilişkin kararda yargılama konusu eylemin; “Hassa Lisesine paralel sokaktan Girne mahallesindeki evine gitmekte olan …’a, ‘gel buraya, ne bu saçın, kafandaki bu şapka ne, sen nesin, sen Hassa Lisesi öğrencisi misin, sen kimin oğlusun’ şeklinde sözler söylediği, adı geçenin, dershane öğrencisi olup Mahmut Bulut’un oğlu olduğunu söylemesine rağmen herhangi bir kimlik tespiti yapmadan gözaltına alarak karakoldaki odasında, tokat atıp, sinkaflı küfürler ettikten sonra herhangi bir yasal işlem yapmadan ve olayı Cumhuriyet başsavcılığına bildirmeden salıverdiği,
Hassa Lisesine paralel sokaktan Girne mahallesindeki evine gitmekte olan … ve …’a ‘ne geziyorsunuz burada’ şeklinde sözler söylediği, adı geçenlerin keçilerini otlatmaya gittiklerini söylemeleri üzerine, ‘keçilerinizi de sinkaf ederim gerisini de’ şeklinde sözler söyleyip kimlik tespiti yapmadan gözaltına alarak karakoldaki odasında, tokatlayıp, sinkaflı küfürler ettikten sonra herhangi bir yasal işlem yapmadan ve olayı Cumhuriyet başsavcılığına bildirmeden şikayetçileri salıverdiği,” şeklinde anlatıldığı ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 257/1. maddesinin gösterildiği görülmektedir. Ancak iddianamedeki anlatımın içeriği gözönüne alındığında, sanık hakkında mağdurlara yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 109/2, 109/3-d maddeleri uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı temyiz incelemesi sonucunda belirlenecektir.
Bu nedenle, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca iddianamede anlatılan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 08.07.2014 gün ve 4256-9279 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.