YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/254
KARAR NO : 2014/290
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 31.01.2011
Sayısı : 18-179

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesince 31.01.2011 gün ve 18-179 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Sanık temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 28.04.2014 gün ve 14315-15072 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 24.06.2014 gün ve 5853-8605 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Kararına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyize konu edildiğinin anlaşılmasına göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezası aynı kanunun 116/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası olup, hırsızlık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 28.04.2014 gün ve 14315-15072 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.