Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/253 E. 2014/289 K. 13.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/253
KARAR NO : 2014/289
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.06.2009
Sayısı : 561-442

Sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 02.11.2007 gün ve 35470-14508 sayılı iddianamesi ile; özel belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 207/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İzmir 22. Asliye Ceza Mahkemesince 02.06.2009 gün ve 561-442 sayı ile; sanığın aynı suçdan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 15.05.2013 gün ve 12639-7992 sayı ile;
“İddianamedeki tavsife, temyizin kapsamına göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 27.05.2014 gün ve 9601-0540 sayı ile;
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, özel belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Somut olayla ilgili olarak davayı açan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde eylemin özel belgede sahtecilik olarak nitelendirildiği görülmektedir. Sanığın gerçekleştirdiği eylemin, özel belgede sahtecilik suçunu mu yoksa 5149 sayılı Kanuna muhalefet suçunu mu oluşturacağı ise daha sonra yapılacak temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddeleri ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddelerinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin özel belgede sahtecilik suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmakta olup, bu suçlara bakma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 15.05.2013 gün ve 12639-7992 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.