YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/251
KARAR NO : 2014/287
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8. ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.02.2012
Sayısı : 53-16

Manyas Cumhuriyet Başsavcılığının 29.04.2009 gün ve 95–49 sayılı iddianamesi ile sanıkların kasten yaralama, mala zarar verme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından TCK’nun 86/2, 151/1, 170/1-c ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Manyas Asliye Ceza Mahkemesince 14.02.2012 gün ve 53-16 sayı ile;
Sanık …’nın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan TCK’nun 170/1-c maddesi uyarınca 6 ay hapis,
Sanık …’un 6136 sayılı Kanunun 13/1 ve TCK’nun 62 ve 52. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 Lira adli para,
Sanık …’ın 6136 sayılı Kanunun 13/1 ve TCK’nun 62 ve 52. maddeleri uyarınca 7900 Lira adli para,
Sanıklar …, … ve …’nın mala zarar verme suçundan TCK’nun 151/1 ve 52. maddeleri uyarınca 2400 Lira adli para,
Sanıklar … ve …’nın kasten yaralama suçundan 86/2 ve 52. maddeleri uyarınca 2400 Lira adli para,
Sanık …’ın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan TCK’nun 170/1-c, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 3600 Lira adli para cezalarıyla cezalandırılmalarına,
Sanık …’un genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün o yer Cumhuriyet savcısı ve sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 11.07.2013 gün ve 12311-20604 sayı ile;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede, katılanlar ile sanık … dışındaki diğer sanıklar arasında önceye dayalı husumet bulunması ve bu sanıkların katılanlara ait restoranda yiyip içip herhangi bir bedel ödemeden çekip gitmelerinden dolayı olay gecesi restorana alınmamaları üzerine çıkan kavga sırasında, sanıklar …, … ve …’un tabancalarıyla havaya ve sağa sola ateş ettikleri iddia edilerek dava açıldığı, iddianamedeki bu anlatımın silahla tehdit suçunun unsurlarını içerdiği ve görevin bu anlatıma göre belirlenmesinin gerektiği, suç olarak ‘korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme’ yazılmasının ve sevk maddelerinin TCK’nun 170/1-c maddesi olarak gösterilmiş bulunmasının sonuca etkili olmadığı cihetle, iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 4.Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.03.2014 gün ve 42355-9377 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin 11.07.2013 tarih ve 2013/20604 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, sanıklar hakkında 29.04.2009 tarihli iddianame ile yasak silah taşıma, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, yaralama ve mala zarar verme suçlarından dava açılması ve temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın yasak silah taşıma suçu olmasından dolayı, temyiz incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 151/1, 170/1-c ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemlerin; “…Şüphelilerden …, …, …, Adem Kahraman, … ve ….nun suç tarihinde müştekilerin müştereken işlettikleri Manyas İlçesi, Kızık Köyünde faaliyet gösteren Çamlık restoranta geldiği müştekilerin söz konusu şüpheli şahısları gerek önceye dayalı husumetler ve gerekse şüphelilerin yiyip için her hangi bir bedel ödemeden çekip gitmeleri gibi eylemlerinden dolayı işletmeye almak istememeleri üzerine tartışma çıktığı, bu tartışmanın giderek kavgaya dönüştüğü,
Bunun üzerine şüphelilerden …, … ve ….nun söz konusu işletmede sair müşteriler bulunmasına rağmen ellerindeki tabanca ile havaya sağa sola muhtelif yerlere ateş ederek kişilerin hayatı, sağlığı veya malvarlığı bakımından tehlikeli olacak biçimde aynı zamanda kişilerde korku, kaygı ve panik yaratabilecek nitelikte somut tehlike oluşturduğu,
Şüphelilerin kişilerde korku, kaygı ve panik yaratacak nitelikte ateş etmek şeklindeki eylemlerinin 5237 Sayılı TCK’ nun 170/1-c kapsamında kalan silahla ateş etmek suçunu oluşturduğu,
…Yaşanan arbede sırasında şüphelilerden … ve … işletmeye girerek burada bulunan mağdur-müşteki …’ı kafa arka bölgede boyun sol ön bölgede ve sağ göz çevresinde ödem oluşturacak biçimde basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı, bu suretle şüphelilerin eylemlerinin 5237 sayılı TCK’ nun 86/2 kapsamında kalan kasten yaralama suçunu oluşturduğu,
Şüphelilerden …, …, … ve …’ın işletmedeki bardak ve sandalyeleri kırarak mala zarar verdiği” şeklinde anlatılmak suretiyle TCK’nun 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunun yanında kasten yaralama, mala zarar verme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen silahla tehdit suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, mala zarar verme suçunun cezası TCK’nun 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis, kasten yaralama suçunun cezası TCK’nun 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası aynı kanunun 13/1. maddesinde ise bir yıldan üç yıla kadar hapisten ibaret olup, silahla tehdit suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.03.2014 gün ve 42355-9377 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.