YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/248
KARAR NO : 2014/284
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.04.2009
Sayısı : 78-165

Kırklareli Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığın dolandırıcılık ve 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında KHK’ye muhalefet suçlarından cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesince 14.04.2009 gün ve 78-165 sayı ile, sanığın her iki suçtan da beraatına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 10.06.2013 gün ve 67424-10723 sayı ile;
“Sanığa ait Şok market isimli işyerinde yapılan aramada, taklit olarak satılan 25 adet 500 gramlık Calgon ürünlerinin ele geçirildiği, böylece sanığın taklit ürün satarak 556 sayılı KHK’ye muhalefet suçunu, bu şekilde haksız menfaat temin ederek de dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Sanığın taklit ürünleri marketinde bulundurarak 556 sayılı KHK kapsamında değerlendirilecek eylemin gerçekleştirildiği, söz konusu KHK’nın bu konuda daha özel bir düzenleme olduğu, iddianame anlatımına göre eylemin bir bütün olarak 556 sayılı KHK kapsamında kaldığı anlaşılmakla,
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 17.06.2014 gün ve 10978-12268 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; dolandırıcılık ve 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında KHK’ye muhalefet suçlarından suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen; dolandırıcılık suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis ve adli para, 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında KHK’ye muhalefet suçunun yaptırımı ise aynı KHK’nın 61/A-c maddesinde iki yıldan dört yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10.06.2013 gün ve 67424-10723 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.