YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/241
KARAR NO : 2014/277
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.06.2009
Sayısı : 528-582
Sanık … hakkında güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesince 19.06.2009 gün ve 528- 582 sayı ile, sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 18.03.2014 gün ve 12766-5014 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılana ait Kurye-Net adlı işyerinde dağıtım elemanı olarak çalışan sanığın, bankalar tarafından müşterilerine iletilmek üzere katılana ait firmaya verilen 62 adet kredi kartını iş yerinden alarak bir kısmını yok ettiğinin, bu kartlardan Adnan Toprak adlı şahsa ait kredi kartını ise üç ayrı iş yerinde kullanıp alışveriş yaptığının iddianamede açıklanması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 245/1. maddesinde düzenlenen banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan da dava açıldığı anlaşılmakla;
İddianamedeki anlatım ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 02.06.2014 gün ve 10615-13516 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 18.02.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 8. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ve buna uyumlu olacak şekilde iddianamede yargılama konusu eylem; “…Şüpheli …’un şikayetçi Mehmet Ali Kurt’un Keçiören Subayevleri Mehmetcik sk.2/A sayılı Kurye-Net adlı işyerinde dağıtım elemanı olarak görev yaparken işyerinden (65) adet sahiplerine dağıtılmak üzere bekleyen kredi kartlarının çalınıp alışverişte kullanılmasının öğrenilmesinden sonra yapılan soruşturmada şüpheli …’un (59) adet kredi kartını çaldığı, kredi kartlarının çoğunu kırarak çöpe attığı, Adnan Toprak adlı şahsa ait kredi kartını …, Bekiş Çakıroğlu ve Hüseyin Oral adlı şahısların işyerlerinde kullanarak alış veriş yaptığı…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yer alan; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 155/2. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı ve sevk maddesinin de buna uyumlu olacak şekilde gösterildiği kabul edilmelidir.
Buna göre, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan Kurul Başkanı ve üç Kurul Üyesi “İddianame içeriğine göre sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan dava açılmış olduğundan temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” düşüncesiyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 18.03.2014 gün ve 12766-5014 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 13.11.2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.