Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/24 E. 2014/60 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/24
KARAR NO : 2014/60
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 12.05.2009
Sayısı : 740 -801

Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 28.09.2004 gün ve 15112-10602 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1-son ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesince 29.11.2004 gün ve 1162-1770 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1 ve 522. maddeleri uyarınca 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 16.05.2007 gün ve 3924-5931 sayı ile;
“1) Suça konu otomobilin kapısının anahtar uydurmak suretiyle açıldığının anlaşılması ve kabul edilmesi karşısında, 765 sayılı TCK’nun 493/2. maddesi yerine aynı Yasanın 493/1. maddesi ile uygulama yapılması,
2) Sanığın adli sicil kaydında gözüken Adana l. Sulh Ceza Mahkemesinden 03.10.2001 günlü, 111/1612 sayılı kararla hırsızlık suçundan verilen tekerrüre esas ilamı getirtilerek, 765 sayılı TCK’nun 81/2. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
3) Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/2 ve 522/1. maddeleri ile hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/2-d. maddesinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında sanık yararına olması ve 5237 sayılı Yasa hükümleri uyarınca yeniden değerlendirme ve uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması” nedenlerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 12.05.2009 gün ve 740-801 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.06.2012 gün ve 13137-12259 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 16.12.2013 gün ve 16056-39581 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 16.05.2007 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılarak, 16.05.2007 gün ve 2005/3924-2007/5931 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1- Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 02.05.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 29.11.2004 gün ve 1162-1770 sayılı ilk hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 16.05.2007 gün ve 3924-5931 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08.06.2012 gün ve 13137-12259 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.