YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/234
KARAR NO : 2014/270
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5, 4 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 20.01.2014
Sayısı : 43

Ünye Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünce 23.12.2013 gün ve 1224 sayı ile; hükümlü …’nun 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu karara karşı hükümlü tarafından şikâyette bulunulması üzerine Ünye İnfaz Hakimliğince 16.01.2014 gün ve 31-64 sayı ile, şikâyetin reddine ve hücreye koyma cezasının onanmasına karar verilmiştir.
İnfaz hakimliği kararına karşı yapılan itirazı inceleyen Ünye Ağır Ceza Mahkemesince 20.01.2014 gün ve 43 sayı ile; itirazın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığınca 27.02.2014 gün ve 94660652-105 sayı ile kanun yararına bozma isteminde bulunması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 03.04.2014 gün ve 3530-3720 sayı ile;
“…Dosyadaki bilgi ve belgelerden Şebinkarahisar Açık Ceza İnfaz Kurumunda silahla tehdit suçundan hükümlü olarak bulunduğu sırada hakkında 5275 sayılı Yasanın 44/3-g maddesi gereğince verilen hücreye koyma cezasına karşı hükümlünün yapmış olduğu itirazının reddine dair Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gelinmiş olması sebebiyle suça ve buna bağlı talebin niteliğine göre inceleme yapma görev ve yetkisinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.05.2014 gün ve 18103-15958 sayı ile;
“….Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.06.2014 gün ve 16821-13190 sayı ile;
“…5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile bunun dışında kalan ve ceza hükmü içeren özel ceza yasalarıyla verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulanmasındaki temel ilke ve amaçlar ile infaz şekilleri, infazın ertelenmesi, infazla ilgili kararlar, denetimli serbestlik, kamuya yararlı bir işte çalıştırma, koşullu salıverme, seçenekli yaptırımların uygulanması, tutuklama kararının yerine getirilmesi, özel infaz hükümleri, mükerrirlere özgü infaz rejimi gibi tüm ceza yasalarından verilen cezaların infazına ilişkin usul ve esasları düzenleyen, temel bir yasadır.
Anılan yasanın 108. maddesinde, 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinde düzenlenen tekerrürün infaz koşullarına ilişkin düzenlemelere yer verilmiş , 111 ve devamı maddelerinde de tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlere dair hususlar gösterilmiştir.
Tüm bu anlatımlardan da anlaşılacağı üzere, ceza hükmü içeren yasalar uyarınca verilen ceza ve güvenlik tedbirlerinin uygulama usul ve esaslarını düzenleyen ve içerisinde ceza hükmü içeren bir düzenlemenin de yer almadığı temel yasa niteliğindeki bu kanun özel ceza yasası olarak değerlendirilemez.
Nitekim, Yargıtay 11. CD’nin 20.11.2013 gün ve 2013/20450 esas, 2013/17234 karar sayılı, Yargıtay 1. CD’nin 27.01.2014 gün ve 2014/693-234 E.K sayılı, Yargıtay 8. CD’nin 17.03.2014 gün ve 2014/915-6613 E.K sayılı ve 10.02.2014 gün ve 2014/913-2593 E.K sayılı, Yargıtay 10. CD’nin 17.02.2014 gün ve 2014/904-1059 E.K sayılı ve 04.03.2013 gün 2012/28685 esas, 2013/2014 karar sayılı, Yargıtay 4. CD’nin 16.01.2014 gün ve 2012/36844 esas 2014/992 karar sayılı, Yargıtay 15. CD’nin 24.02.2014 gün ve 2014/2207-3249 E.K sayılı kararlarda olduğu üzere, 5275 sayılı Yasanın 108. maddesinde düzenlenen infaz sırasında tekerrür uygulaması ile ilgili ortaya çıkan hususlar yönünden verilen kararlara ilişkin kanun yolu incelemeleri Yargıtay’ın ilgili suça bakmakla görevli Dairesince yapılmakta, aynı şekilde yasanın 111 ve devamı maddelerinde yer alan tutuklama kararının yerine getirilmesi, tutukluların hakları ve kısıtlayıcı önlemlere ilişkin yerel mahkemelerce verilen ve temyize konu olmayan kararlar yönünden olağanüstü kanun yoluna başvurulması halinde de, yargılama konusunu oluşturan suça bakmakta olan ceza Dairelerince karara bağlanmaktadır.
Bu uygulamanın aksi düşünülecek olursa, Yargıtay’ın ceza dairelerinin tamamının bakmakta olduğu her türlü suç ve kabahatin infazı ile ilgili tüm hukuka aykırılıkların çözümünün Dairemizce yapılması sonucu doğacaktır ki, bu da Yargıtay Kanunundaki iş bölümüne ilişkin hükümlere aykırılık teşkil edecektir.
Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, Dairemizin görevi özel ceza yasalarından veya Kabahatler Kanunu’ndan doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suç ve kabahatlere ilişkin temyiz incelemesi görevinden ibaret olup, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun da öngörülen disiplin cezalarına ilişkin temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi’ne ait olduğu yönünde bir düzenleme de mevcut değildir.
Kanun Yararına Bozma talebinin konusu olan dosyanın yapılan incelemesinde;
Hükümlü … Tomrukcu hakkında Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesince silahla tehdit suçundan verilen ve Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 12.03.2013 gün ve 2010/23500 Esas, 2013/ 6971 Karar sayılı ilamı ile kesinleşen hapis cezasının infazı sırasında rahatsızlanıp, Ünye Devlet Hastanesinde sivil hastaların kaldığı bir odada yatarak tedavi gördüğü esnada, infaz koruma memurlarınca 17.12.2013 tarihinde yapılan kontrolde, hükümlüye ait cep telefonunun ele geçmesi üzerine, Ünye Açık Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 23/12/2013 tarihli ve 2013/1224 sayılı kararı ile, adı geçen hükümlüye bu eyleminden dolayı ‘5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca, 11 gün süreyle hücreye koyma cezası verilmesine’ dair kararın yerinde olup olmadığı hususuna ilişkin bulunduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda; hükümlü hakkında hükmolunan ceza, Türk Ceza Kanununda düzenlenen silahla tehdit suçuna ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusu ve buna bağlı talebin niteliği ile Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi uyarınca, işin incelenmesinin Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5, 4. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlü hakkında verilen 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 44/3-g maddesi uyarınca hücreye koyma cezasının onaylanmasına ilişkin karara yönelik itirazının reddine dair karara yönelik kanun yararına bozma talebinin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan, gerek 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı, gerekse 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan, özel ceza kanunları uyarınca hükmolunan disiplin cezası kararlarına yönelik kanun yararına bozma taleplerinin de Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca hükmolunan disiplin cezalarına ilişkin kararlar başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu cezalara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 09.06.2014 gün ve 16821-13190 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.