Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/227 E. 2014/263 K. 15.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/227
KARAR NO : 2014/263
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :İnfaz Hakimliği
Günü : 19.07.2013
Sayısı : 4009-3949

Ankara 2 Nolu F Tipi Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığınca 12.03.2013 gün ve 325 sayı ile; hükümlü …’in eşyaları arasında getirdiği lacivert takım elbiseyi cezaevinde kullanmasının uygun olmadığına karar verilmiş, bu karara karşı hükümlü tarafından itiraz edilmesi üzerine Sincan İnfaz Hakimliğince 19.07.2013 gün ve 4009-3949 sayı ile, hükümlünün itirazının kabulüne karar verilmiştir.
Bu karara karşı Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 26.02.2014 gün ve 694-1167 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 Esas ve 2012/41; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 Esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu, Dairemizin görev alanındaki suçlarla doğrudan ilişkili olmayan ve özel ceza kanunu niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’dan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenmesi gerektiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 18.06.2014 gün ve 9444-12276 sayı ile;
“…Hükümlü hakkında hükmolunan ceza, Türk Ceza Kanununda düzenlenen suçlara ilişkin olup, bu cezanın infaz sırasında uygulanan ve temel yasa özellikleri taşıyan 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun, özel ceza yasası kapsamında değerlendirilemeyeceği cihetle, Kanun Yararına Bozma istemine konu hükmün konusuna ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14.maddesi uyarınca, işin incelenmesinin Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1. ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hükümlünün ceza infaz kurumuna getirdiği lacivert renkli takım elbiseyi orada kullanmasının uygun olmadığı yönündeki karara yapılan itirazın kabulüne ilişkin hükme yönelik kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan, 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı, gerekse 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararlarına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan, özel ceza kanunları uyarınca hükmolunan kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5275 sayılı Kanun Hükümleri uyarınca infaz hakimliklerince verilen kararlar başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu cezalara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusuyla ilgili incelemenin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden,7. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan beş Başkanlar Kurulu Üyesi; “Temyiz incelemesinin Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerektiği” düşüncesiyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 18.06.2014 gün ve 9444-12276 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oyçokluğuyla karar verildi