YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/224
KARAR NO : 2014/260
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 01.07.2009
Sayısı : 224-194

Sanıklar hakkında Üsküdar Cumhuriyet Başsavcılığının 06.06.2008 gün ve 3672-340 sayılı iddianamesi ile; resmi belgede sahtecilik ve kaçakçılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 5607 sayılı Kaçakçılık Mücadele Kanununun 3/2, 4/3-5, 17/2. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesince 01.07.2009 gün ve 224-194 sayı ile; sanıkların resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 204/1, 62, 53 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis; kaçakçılık suçundan ise 5607 sayılı Kanunun 3/2, 4/2 ve 5237 sayılı TCK’nun 62, 52, 53 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 100 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hapis cezalarının ertelenmesine ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafiileri ve sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince 16.10.2012 gün ve 25457-17486 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 11.06.2014 gün ve 18094-11717 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi; 2797 sayılı Yargıtay Yasasının Dairelerin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır,
İncelenen dosya içeriğine göre;
Üsküdar Cumhuriyet Başsavcılığının 06.06.2008 tarihli iddianamede gümrük müşaviri olan sanık … ile ithalatçı firma yetkilisi olan diğer sanıkların, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek 14.04.2008 tarihli giriş beyannamesinde sahtecilik suçunu işlediklerinin iddia olunması, 04.02.2000 tarihinden sonra işlenen suçlarda 4458 sayılı Kanunun geçici 6/6. madde ve fıkrası uyarınca gümrük müşaviri ve yardımcılarının görevleri sırasında veya görevleri sebebiyle işledikleri suçtan dolayı devlet memuru gibi cezalandırılacağı hükmüne yer verilmesi karşısında, gümrük müşaviri olan sanık …, memuriyet sıfatına bağlı olarak sanıkların tavsifi yapılan eylemlerinin Yargıtay 11. Ceza Dairesi’nin 22.10.2013 gün 2012/8918 Esas, 2013/15005 Karar sayılı içtihadında belirlendiği gibi, 5237 sayılı TCK’nun 204/2. maddesinde düzenlenen memurun resmi belgede sahteciliği kapsamında olduğu gözetildiğinde; Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 204/2. maddesinde üç yıldan sekiz yıla kadar hapis; 5607 sayılı kanunun 3/2. maddesine muhalefet suçunun cezasının bir yıldan beş yıla kadar hapis ve on bin güne kadar adlî para cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik ve kaçakçılık suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının tebliğname ve Özel Dairece verilen görevsizlik karar tarihleri itibarıyla yürürlükte bulunan (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu uygulamalarına göre çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kaçakçılık suçunun yaptırımı 5607 sayılı Kaçıkçılıkla Mücadele Kanunun 3/2. maddesinde bir yıldan beş yıla kadar hapis ve on bin güne kadar adlî para cezası; resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı ise 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olup, resmi belgede sahtecilik suçunun müeyyidesi daha fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca resmi belgede sahtecilik suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 16.10.2012 gün ve 25457-17486 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.