YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/223
KARAR NO : 2014/259
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.07.2010
Sayısı : 1546-549

Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 03.11.2008 gün ve 24432-16330 sayılı iddianamesi ile; sanıklar … ve … hakkında bilişim sistemi verilerinin değiştirilip haksız çıkar sağlanması suçundan 5237 sayılı TCK’nun 244/2-3-4. maddesi uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Bursa 11. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 12.05.2009 gün ve 1175-555 sayılı yetkisizlik kararı ile dosyanın gönderildiği Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesince 05.07.2010 gün ve 1546-549 sayı ile; sanıkların bilişim sistemi verilerinin değiştirilip haksız çıkar sağlanması suçundan 5237 sayılı TCK’nun 244/4, 52 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 2.000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 20.01.2014 gün ve 1585-1021 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı uyarınca iddianamedeki sevk ve anlatıma, temyizin kapsamına göre temyiz incelemesi görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 26.05.2014 gün ve 2232-12706 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘Ceza Dairesinde, Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 03.11.2008 tarihli iddianamesiyle, banka hesabına girilerek internet yoluyla başka hesaba para transfer edildiğinin iddia olunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2009 gün ve 193/268 sayılı kararında açıklandığı üzere 5237 sayılı TCK.nun 142/2-e maddesinde öngörülen ‘bilişim suretiyle hırsızlık’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Dosyanın sehven gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de26.06.2014 gün ve 23598-18264 sayı ile;
“Dairemizin 20.01.2014 gün ve 1585-1021 sayılı kararı ile iddianamedeki sevke, anlatıma ve temyizin kapsamına göre temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi’ne ait olması nedeniyle verilen görevsizlik kararından sonra, dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nin, temyiz incelemesi görevinin dairemize ait olduğuna ilişkin 26.05.2014 gün ve 2232-12706 sayılı kararı ile oluşan görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesi gerekirken, yeniden dairemize gönderildiği belirlenmekle, görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’na gönderilmesine” karar verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 244/2-3-4. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 244/2-3-4. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemin; “…şüphelilerin iştirak halinde hareketleriyle bankaların bilişim sistemlerine girerek verileri değiştirmek suretiyle bir banka hesabından diğer bir banka hesabına para aktardıkları ve daha sonra para aktarılan bankanın bankamatiğinden bir şekilde temin ettikleri banka kartları ile parayı çektikleri ve aralarında paylaştıkları bu tür olayları alışkanlık haline getiren şüphelilerin benzer olayı müşteki …’a yönelikte gerçekleştirdikleri olay tarihinde şüphelilerden …’in o tarihlerde ismi Oyak bank olan Oyak Bank Kayseri şubesinin bilişim sistemine girerek verileri değiştirmek suretiyle 400.00 YTL tutarındaki parayı diğer şüpheli Erkan Turanın Temin ettiği Mevhibe Özdemir isimli şahsa ait banka kart bilgilerine göre bu şahsın hesabının bulunduğu Halk Bankası Gürsu Bursa şubesine aktardığı ve …’ın da anılan bankanın bankamatiğinden belirtilen tutardaki parayı çektiği ve bilahare her iki şüphelinin suça konu 400.00 YTL tutarındaki parayı yarı yarıya paylaştıkları…” şeklinde anlatılarak bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde
a-Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklindeki hüküm gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanıklar hakkında bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 20.01.2014 gün ve 1585-1021 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.