YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/216
KARAR NO : 2014/252
KARAR TARİHİ : 15.07.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 03.04.2008
Sayısı : 561-155
Torbalı Cumhuriyet Başsavcılığının 25.07.2007 gün ve 849-547 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, trafik güvenliğinin kasten tehlikeye sokulması, kişilerin huzur ve sükununu bozma, hakaret, şantaj ve kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 106/2a, 109/1, 3-a, 5, 35/2, 179/2, 43/1, 123/1, 125/1-4, 107/1, 43/1 ve 86/2, 3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesince 03.04.2008 gün ve 561-155 sayı ile;
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 109/1, 109/3-b, 109/5 ve 35/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis,
Trafik güvenliğinin kasten tehlikeye sokulması suçundan aynı kanunun 179/2 ve 43/1. maddeleri uyarınca 9 ay hapis,
Şantaj suçundan aynı kanunun 107/1 ve 52. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 1000 Lira adli para,
Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan aynı kanunun 123. maddesi uyarınca 6 ay hapis,
Hakaret suçundan aynı kanunun 125/1 ve 125/4 maddeleri uyarınca 3 ay 15 gün hapis,
Kasten yaralama suçundan aynı kanunun 86/2 ve 86/3-e maddeleri uyarınca 6 ay hapis,
Silahla tehdit suçundan aynı kanunun 106/2-a maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.05.2012 gün ve 19539-10299 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelemesinin Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 12.05.2014 gün ve 9341-6503 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, temyize konu suçların en ağırı olan silahla tehdit suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, trafik güvenliğinin kasten tehlikeye sokulması, kişilerin huzur ve sükununu bozma, hakaret, şantaj, kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen tehdit suçunun yaptırımı, TCK’nun suçun temel şekline göre nitelikli hali olup müstakil ceza öngören 106/2-a maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cezası TCK’nun 109/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis, trafik güvenliğinin kasten tehlikeye sokulması suçunun cezası aynı kanunun 179/2. maddesi uyarınca iki yıla kadar hapis, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun cezası aynı kanunun 123/1. maddesi uyarınca üç aydan bir yıla kadar hapis, hakaret suçunun cezası aynı kanunun 125. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası, şantaj suçunun cezası aynı kanunun 107/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezası, kasten yaralama suçunun cezası aynı kanunun 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olup, tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.05.2012 gün ve 19539-10299 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.