YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/214
KARAR NO : 2014/250
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 19.11.2009
Sayısı : 8-409

Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 29.12.2005 gün ve 39469-2233 ile 31.08.2007 gün ve 30801-1476 sayılı iddianameleri ile; sanıkların 765 sayılı TCK’nun 342/1, 80, 504/3 ve 5237 sayılı TCK’nun 158/1-e maddeleri uyarınca resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılamasında Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesince 19.11.2009 gün ve 8-409 sayı ile; resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından 765 sayılı TCK’nun 342/1 ve 80, 5237 sayılı TCK’nun 158/1-e ve 43/1. maddeleri uyarınca mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar ve müdafileri ile katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 02.07.2012 gün ve 8379-40429 sayı ile;
“İddianamedeki açıklamalara ve sevk maddelerine göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 16.06.2014 gün ve 23331-11806 sayı ile;
“…Haklarında ‘zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik’ suçundan açılmış kamu davası bulunan sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun yürürlüğe girdiği 01.06.2005 tarihinden sonra da devam ettiği ve yüklenen eylemlerin sabit olması halinde haklarında 765 sayılı TCK hükümlerinin uygulanma imkanı bulunmadığı anlaşılmakla;
Temyiz incelemesine konu iddianamede anlatılan suçlardan ‘resmi belgede sahtecilik’ suçunun cezasının suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla, ‘nitelikli dolandırıcılık’ suçunun cezası ise aynı Kanunun 158/1-e maddesi uyarınca 2 yıldan 7 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde,
İddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesine göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davası sonucunda verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianamede sanıkların eylemi; “…Şüphelilerden Esat ‘ın Sevmed Medikal Tıbbi Malzeme Şirketi’nin diğer şüphelilerden annesi Bilginur ile birlikte kurucusu ve sahipleri oldukları, bu şirketin Ulus Vergi Dairesinin dosyada mevcut yazılarına göre 31.12.2001 tarihinde gayri faal olduğu, Esat’ın 2001 yılında bu şirketi Hatice ve Mehmet Nedim Gutok isimli şahıslara devrettiği, yerine aynı adreste Esamed Medikal Şirketini kurduğu, yapılan bir ihbar üzerine şüpheli Esat hakkında başlatılan soruşturmada evinde yapılan aramalarda sahte sağlık kurulu raporları ele geçirildiği anlaşılmıştır.
…Şüpheli Esat yukarıda bahsi geçen Sevmed Medikal Şirketi’nin 2001 yılında M. Nedim Gütok ve Hatice Gütok’a devredip yerine aynı adreste Esamed Medikal Şirketi’ni kurmuş, 2001 yılından 2005 yılına kadar geçen süre içerisinde sahibi olmadığı Sevmed Şirketi adına Emekli Sandığına faturalar keserek kurumdan haksız kazanç sağlamıştır….” şeklinde anlatılmış olup, bu anlatıma göre 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçundan kamu davası açıldığı, suç tarihinin de 2005 yılı öncesi olduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihte yürürlükte olan hali;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmünü içermektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı, 765 sayılı TCK’nun 342/1. maddesi uyarınca iki yıldan sekiz yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 158/1-e maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, resmi belgede sahtecilik suçu daha ağır yaptırım içerdiğinden, hükmü temyizen inceleme görevi resmi belgede sahtecilik suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 16.06.2014 gün ve 23331-11806 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.