Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/207 E. 2014/243 K. 15.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/207
KARAR NO : 2014/243
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 17.03.2011
Sayısı : 221-46

Sanıklar hakkında Kastamonu Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2009 gün ve 2195-140 sayılı iddianamesi ile; nitelikli dolandırıcılık, kişi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f, 109/1-2 ve 86/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesince 17.03.2011 gün ve 221-46 sayı ile; katılan sanıklar …, … ve …’in nitelikli dolandırıcılık ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetlerine, katılan sanıklar …, … ile sanıklar …, … ve … hakkında kasten yaralama, kişi hürriyetinden yoksun kılma ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün Katılan sanık … ile katılan sanıklar … ve … müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 03.06.2013 gün ve 67052-10204 sayı ile;
“Katılan sanıklar … ve …’in başkasına ait birden çok kredi kartını kart sahiplerinin rızasına aykırı olarak kullanarak, diğer katılan sanıkların parasını almak suretiyle haksız menfaat temin ettiklerinin iddia edilmesi karşısında, söz konusu eylemin, daha özel bir düzenleme olan 5237 sayılı TCK’nın 245. maddesi kapsamında kaldığı dikkate alınarak,
İddianamedeki anlatıma ve tavsifin ağırlığına göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.05.2014 gün ve 12800-12745 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, temyizin kapsamına göre; Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, nitelikli dolandırıcılık, kişi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Somut olayla ilgili olarak davayı açan belge olan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde eylemlerin nitelikli dolandırıcılık, kişi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama olarak nitelendirildiği görülmektedir. Sanıkların gerçekleştirdiği eylemin, nitelikli dolandırıcılık suçunu mu yoksa banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu mu oluşturacağı ise yapılacak olan temyiz incelemesinin konusunu oluşturmaktadır.
İddianamedeki sevk maddeleri ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddelerinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin nitelikli dolandırıcılık, kişi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarına yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bununla birlikte temyize konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçu olup, bu suçlara bakma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 03.06.2013 gün ve 67052-10204 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.