YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/202
KARAR NO : 2014/238
KARAR TARİHİ : 15.07.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 14.12.2010
Sayısı : 126-183
Muratlı Cumhuriyet Başsavcılığının 27.02.2009 gün ve 141-14 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK’nun 154/2 ve 53. maddeleri uyarınca; yine Muratlı Cumhuriyet Başsavcılığının 14.09.2009 gün ve 458 sayılı ek iddianamesi ile; sanık hakkında hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından 141/1 ve 152/1-a maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davalarının yapılan yargılaması sonucunda, Muratlı Asliye Ceza Mahkemesince 14.12.2010 gün ve 126-183 sayı ile;
Sanık hakkında iddianame ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan açılan davada sanığın 5237 sayılı TCK’nun 154/2 maddesi yollamasıyla 154/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 1000 lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, ek iddianame ile hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davalarında ise sanık hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan temsilcisi ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 15.07.2013 gün ve 31338-20707 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, sanık hakkında kamu malına zarar verme ve hır- sızlık suçlarından da dava açıldığı ve Cumhuriyet savcısının bu suçlardan verilen kararı da temyiz etmesi karşısında, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 18.02.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 28.05.2014 gün ve 20910-10651 sayı ile;
“Sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz, mala zarar verme ve hırsızlık suçundan dava açılmış olup mala zarar verme ve hırsızlık suçundan kurulmuş hüküm bulunmadığının anlaşılması karşısında,
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hakkı olmayan yere tecavüz, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin; 3. fıkrasının, tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte olan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianame ve ek iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kamu malına zarar verme suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan altı yıla kadar hapis; hırsızlık suçunun cezası, aynı kanunun 141/1 maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis; hakkı olmayan yere tecavüz suçunun cezası ise, aynı Kanunun 154/2 ve 154/1. maddeleri uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, kamu malına zarar verme suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir. Yerel mahkemece ek iddianame ile açılan davalara yönelik verilen kararın 5271 sayılı CMK’nun 223. maddesi kapsamında hüküm niteliğinde olup olmadığı yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.05.2014 gün ve 20910-10651 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.