YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/200
KARAR NO : 2014/236
KARAR TARİHİ : 15.07.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 07.10.2009
Sayısı : 80-757
Sanık hakkında Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 21.01.2009 gün ve 358-182 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesince 07.10.2009 gün ve 80-757 sayı ile; eylemin güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanığın 5237 sayılı TCK’nun 155/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 08.07.2013 gün ve 9431-21746 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 28.05.2014 gün ve 20905-10656 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 tarih ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan dava açıldığının anlaşılması karşısında;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararında görevli dairenin 13. Ceza Dairesi yerine sehven 6. Ceza Dairesi olarak yazıldığının kabulü ile yapılan incelemede, Yargıtay 13. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda, güveni kötüye kullanmak suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi gösterilmiş ise de eylem; “Müştekiden parfümeri üzerine kiralamış olduğu suç mahallindeki dükkanda demirbaş olarak tesis edilmiş bulunan, mülkiyeti kiralayan müştekiye ait ve müştekinin beyanına göre 2.000 TL değerinde olan Demirdöküm marka klimanın iç ve dış ünitesini de sökerek kayıplara karışan şüphelinin …” şeklinde anlatılarak, sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı ve mahkemece de bu suçtan mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının, tebliğname ve Özel Ceza Dairelerince görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halindeki; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Diğer taraftan, eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu yapılacak temyiz incelemesinin konusunu oluşturmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükmü inceleme görevi de 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.05.2014 gün ve 20905-10656 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.