YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/196
KARAR NO : 2014/232
KARAR TARİHİ : 15.07.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 12.07.2012
Sayısı : 272-314

Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 31.08.2005 gün ve 18862-7424 ile 19.10.2009 gün ve 42041-2746 sayılı iddianameleri ile sanık … hakkında karşılıksız çek keşide etmek, nitelikli dolandırıcıllık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından 3167 sayılı Kanunun 16/1-3 ve 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f-son ve 204/1. maddeleri; sanık … hakkında ise nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f-son ve 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda Bakırköy 15. Ağır Ceza Mahkemesince 12.07.2012 gün ve 272-314 sayı ile sanık …’ün karşılık çek keşide etmek eyleminin dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı kabul edilerek her iki sanık hakkında dolandırıcılık suçundan açılan kamu davalarının dava zamanaşımının gerçekleşmesi nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddeleri uyarınca düşürülmesine, resmi belgede sahtecilik suçundan ise 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 08.05.2014 gün ve 3638-9146 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 23.05.2014 gün ve 12173-10066 sayı ile;
“CMK’nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen resmi belgede sahtecilik suçunun CMK’nun 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup temyizinin mümkün olmadığı, sadece dolandırılık suçundan verilen kararın temyize tabi olduğu anlaşılmakla; iddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi görevinin Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen düşme hükmü ile resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının her ikisininde temyize konu edildiğinin anlaşılmasına göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 158/1-f-son maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezası; resmi belgede sahtecilik suçunun cezası ise aynı kanunun 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olup, nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 08.05.2014 gün ve 3638-9146 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.