YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/193
KARAR NO : 2014/229
KARAR TARİHİ : 06.06.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 10. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 03.06.2008
Sayısı : 1160-878
Sanık … hakkında Fatih Cumhuriyet Başsavcılığının 04.10.2007 gün ve 6724-1933 sayılı iddianamesi ile; 6197 sayılı Kanuna muhalefet suçundan aynı kanunun 43. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nun 193/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 21. Sulh Ceza Mahkemesince 03.06.2008 gün ve 1160-878 sayı ile; sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 28.11.2011 gün ve 1796-21793 sayı ile;
“Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasay’la değişik 14.maddesinin son fıkrası, 6110 sayılı Yasa’nın geçici 1. maddesinin 2. Fıkrası ile 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 10.Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 10. Ceza Dairesince de 30.04.2014 gün ve 2202-3419 sayı ile;
“İddianamede suçun nitelendiriliş biçimine, sanığa isnat edilen suçun unsurlarının 6197 sayılı Kanun’un 43. maddesinde tanımlanmasına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre, dosyayı inceleme görevi Yüksek Yargıtay 7. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 10. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, 6197 sayılı kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, özel ceza yasalarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
6197 sayılı Eczacılar ve Eczaneler Hakkında Kanunun 43. maddesinde de zehirli ve kimyevi maddeler ile tıbbı ecza ve ilaçların izinsiz satılması suç olarak düzenlenmiş ve bu eylemleri gerçekleştirenlerin 5237 sayılı TCK’nun 193. maddesi uyarınca cezalandırılacağı hüküm altına alınmıştır. İnceleme konusu suç 6197 sayılı Kanunda düzenlendiğinden ve maddi unsurları da anılan kanunda açıkça belirtildiğinden, başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 10. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 7. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 28.11.2011 gün ve 1796-21793 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.