YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/192
KARAR NO : 2014/228
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 17.09.2009
Sayısı : 640-768

Sanık hakkında Eskişehir C.Başsavcılığı’nın 28.07.2004 gün ve 3813-2213 sayılı iddianamesi ile hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından 765 TCK’nun 493/1, 61, 522/1, 516/3, 522/1; 28.07.2004 gün ve 3811-2211 sayı iddianamesi ile hırsızlık suçundan 765 sayılı 493/2, 61, 522 ve 40; 09.08.2004 gün ve 3928-2279 sayılı iddianemesi ile de hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/2, 62, 522 ve 40. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/1a, 143, 35/2, 43/1, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 7 ay 24 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine, aynı kanunun 142/1-e, 143, 35/2, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine, kamu malına zarar vermek suçundan ise beraatine ilişkin, Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesince 17.09.2009 gün ve 640-768 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii ve katılan hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 06.06.2013 gün ve 11102-17739 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 12.05.2014 gün ve 18266-9324 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 tarih ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1.maddesinde üç yıldan sekiz yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanunun 516/3. maddesi uyarınca bir yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre, temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu uygulamalarına göre çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kamu malına zarar verme suçunun yaptırımı 765 sayılı TCK’nun 516/3. maddesinde bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezası; hırsızlık suçunun yaptırımı ise 765 sayılı TCK’nun 493/1 ve 2. maddesinde 3 yıldan 8 yıla kadar hapis cezası olup, hırsızlık suçunun müeyyidesi, kamu malına zarar verme suçunun cezasından fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca hırsızlık suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu olan suçlarla ilgili temyiz incelemesinin hırsızlık suçundan kurulan hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, 13. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 06.06.2013 gün ve 11102-17739 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.