YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/18
KARAR NO : 2014/54
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 23.12.2008
Sayısı : 564-841

Sanık hakkında Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.02.2006 gün ve 342-215 ile 23.02.2006 gün ve 474-316 sayılı iddianameleriyle nitelikli hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 142/2-d, 143, 53 ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda, sanığın aynı kanunun 142/1-b, 143, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mağdur sayısınca 3 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin, Hatay 3. Asliye Ceza Mahkemesince 23.05.2006 gün ve 136-434 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 16.05.2007 gün ve 21283-5924 sayı ile;
“…3-)Yakınan …’nin, 20.12.2005 günü saat 20.30 sıraları işyerini kapattığını, 21.12.2005 günü saat 08.00 sıraları hırsızlık yapıldığını anladığını, yakınan …’in de 22.12.2005 günü saat 01.00 sıraları işyerini kapattığını sabah saat 07.00 sıraları hırsızlık yapıldığını anladığını bildirmiş olmaları karşısında; suçun TCK’nun 6/1-e maddesi uyarınca geceden sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğine ilişkin kanıtlar kararda açıklanıp tartışılmadan, hükmolunan cezalardan aynı Kanunun 143/1. maddesi ile artırım yapılması,
4-) Sanıklar hakkında TCK’nun 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir ceza için ayrı ayrı hüküm kurulması gerekirken, sonuç ceza üzerinden bir defa hüküm kurulması ve kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, koşullu salıverilme tarihine kadar kısıtlılıklarına karar verilebileceği gözetilmeden, aynı maddenin 3. fıkrasına aykırı davranılması,
5-) Sanık … hakkında, TCK’nun 58. maddesi ile uygulama yapılırken, tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün kararda gösterilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 23.12.2008 gün ve 564-841 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mağdur sayısınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 02.07.2012 gün ve 14197-13487 sayı ile;
“6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 23.12.2013 gün ve 18953-40696 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Başkanlar Kurulunun kararının Ortak Hükümler 2. maddesi uyarınca daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece verilen 23.05.2006 tarihli hükmün daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 16.05.2007 gün ve 21283-5924 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 15.06.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 02.07.2012 gün ve 14197-13487 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.