YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/179
KARAR NO : 2014/215
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Mahkemesi : BODRUM 1. Sulh Ceza
Günü : 05.04.2011
Sayısı : 406-267

Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığınca sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 171/1-a maddesi gereğince cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, Bodrum 1. Sulh Ceza Mahkemesince 05.04.2011 gün ve 406-267 sayı ile; aynı kanun maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanık A. ile sanık İ.. müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 16.01.2014 gün ve 30027-998 sayı ile;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianame içeriği ve temyizin kapsamına, göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 10.04.2014 gün ve 3929-15114 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
Yargıtay 8. ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, genel güvenliği taksirle tehlikeye sokmak suçundan açılan kamu davası sonucunda verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Bodrum Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianamede sanıkların fiili; “Türkbükü villalarına tabela pano yapımı sırasında dikkatsizlikleri sonucu kaynak makinasından çıkan kıvılcımların komşu taşınmazda bulunan müştekilere ait ağaçlandırma sahasına sıçrayarak 4 hektar alanda bulunan bitki örtüsü ve 9000 kadar fidanın yanmasına neden oldukları, yangında ölen yaralanan olmadığı ancak çevreye ve insanlara tehlike oluşturduğu” şeklinde anlatılmış olup, bu anlatıma göre 5237 sayılı TCK’nun 171/1-a maddesi uyarınca genel güvenliği taksirle tehlikeye sokmak suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin alınan gerek 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1, gerekse 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararları uyarınca genel güvenliği taksirle tehlikeye sokmak suçunu temyizen inceleme görevi Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 16.01.2014 gün ve 30027-998 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.