YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/167
KARAR NO : 2014/203
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 22.12.2011
Sayısı : 43-35

Hınıs Cumhuriyet Başsavcılığının 19.07.2004 gün ve 234-30 sayılı iddianamesi ile; sanıklar … ve … hakkında Mehmet Sakıp Sağlam ve …’a yönelik tasarlayarak öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından 765 sayılı 450/4, 61, 31, 33, 36 ve 6136 sayılı Kanunun 13/2. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Hınıs Ağır Ceza Mahkemesince 22.12.2011 gün ve 43-35 sayı ile;
Sanıkların Mehmet Sakıp Sağlam ve …’a yönelik eylemlerinin kasten yaralama suçunu oluşturduğu kanaatiyle ayrı ayrı iki kez 765 sayılı TCK’nun 456/4, 457/1, 61 ve 59. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve haklarındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı kanunun 13/2 ve 765 sayılı TCK’nun 59 ve 31. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis ve 366 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve 5 sene süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 12.12.2012 gün ve 5118-9354 sayı ile;
“1) Sanıklar … ve …’ün mağdurlar Mehmet Sakip Sağlam ve …’ı kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlerde, CMK.nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar aynı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi kararlardan olduğundan ve temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu suçlardan kurulan hükümlerin, mahallince incelenmek üzere temyiz incelemesi dışı tutulmasına karar verilmiştir.
2) Temyizin kapsamına, iddianamedeki sevk ve nitelemeye göre, sanıklar … ve … hakkındaki 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükümlere ait temyizen inceleme işi, 09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanunun 8. Maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14.maddesi ve Yargıtay Başkanlar Kurulu’nun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararı gereğince, Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 18.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren iş bölümü kararında gösterilen ilkelere göre, Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 10.03.2014 gün ve 3366-5688 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 18.02.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten öldürme suçuna teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanıklar hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda eylemin kasten yaralama suçuna teşebbüsü oluşturduğu kanaatiyle 765 sayılı TCK’nun 456/4, 457/1, 61 ve 59. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve haklarındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan açılan kamu davasında ise mahkûmiyet hükmünün kurulduğu,
Sanıklar müdafii tarafından her iki suçla ilgili kararların temyiz itirazlarına konu edildiği, Yargıtay 1. Ceza Dairesince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tâbi olduğu ve temyiz kabiliyeti bulunmadığı gerekçesiyle anılan kararların mahallince incelenmek üzere temyiz incelemesi dışı tutulduğu belirtilerek görevsizlik kararı verildiği,
Anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Sanıklar hakkında her iki suçtan yapılan yargılama sonucunda verilen kararların tümünün temyize konu edildiğinin anlaşılmasına göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten öldürme suçunun cezası, 765 sayılı TCK’nun 450/4. maddesi uyarınca ağırlaştırılmış müebbet ağır hapis cezası; 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası aynı kanunun 13/2. maddesi uyarınca beş yıldan sekiz yıla kadar hapis ve beşyüz günden beşbin güne kadar adlî para cezasından ibaret olup, kasten öldürme suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12.12.2012 gün ve 5118-9354 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.