Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/160 E. 2014/196 K. 06.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/160
KARAR NO : 2014/196
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.12.2012
Sayısı : 134-55

Sanık hakkında Bozkurt Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.01.2003 gün ve 3-3 sayılı iddianamesi ile elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 492/2 ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Denizli-Bozkurt Asliye Ceza Mahkemesince 25.09.2003 gün ve 16-60 ile; sanığın 765 sayılı TCK’nun 492/2, 522, 523, 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddeleri uyarınca 479.754.000 TL ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 28.11.2005 gün ve 20960-17037 sayı ile ;
“5328 sayılı kanunun geçici 1. maddesi gereğince 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7. maddesi ile 5252 sayılı Türk ceza Kanununun Yürürlük Ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 5349 sayılı kanunla değişik 9. maddesi uyarınca; sanığın hukukî durumunun yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan kapanan Denizli Bozkurt Asliye Ceza Mahkemesi dosyalarının devir edildiği Çardak Asliye Ceza Mahkemesince 31.05.2006 gün ve 75-82 sayı ile; sanığın 765 sayılı TCK’nun 492/2, 522, 523, 59/2 ve 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddeleri uyarınca 396 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 20.05.2009 gün ve 10013-24216 sayı ile;
“Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Çardak Asliye Ceza Mahkemesince 30.09.2009 gün ve 93-73 sayı ile; sanığın 765 sayılı TCK’nun 492/2, 522, 523, 59/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddeleri uyarınca 2 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
05.07.2012 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca re’sen dosyayı ele alıp inceleme yapan Çardak Asliye Ceza Mahkemesince 19.12.2012 gün ve 134-55 sayı ile; sanığın mağdur kurumun zararını gidermiş olduğu anlaşıldığından sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 13.03.2014 gün ve 20976-9119 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 31.05.2006 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılarak, 20.05.2009 gün ve 2009/10013 – 2009/24216 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine, görev konusundaki uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Başkanlar Kurulu’na gönderilmesine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. Ceza Dairesince görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle ortada çözümlenmesi gereken bir olumsuz görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığı belirlenmelidir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla karşılıklı iki dairenin görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından, Yargıtay 13. Ceza Dairesince görevsizlik kararı verilerek dosyanın, Yargıtay 2. Ceza Dairesi yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilmiş bir karşı görevsizlik kararının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, henüz Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı bulunmadığından, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 13.03.2014 gün ve 20976-9119 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine TEVDİİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.