YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/155
KARAR NO : 2014/191
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 22.04.2010
Sayısı : 608-98

Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2008 gün ve 4906-334 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında zimmet ve resmi belgeyi yok etme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 205/1-2.cümle, 247/2 ve 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesince 22.04.2010 gün ve 608-98 sayı ile;
Zimmet suçunun güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabul edilerek TCK’nun 155/2, 43, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 8 ay 10 gün hapis ve 540 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Resmi belgeyi yok etme suçundan TCK’nun 205/1-son, 43 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Yargıtay 5. Ceza Dairesince 19.12.2013 gün ve 12376-12394 sayı ile;
“İddianame içeriğine, temyizin kapsamı ve temyiz dilekçelerine göre; katılan vekili her ne kadar sanık … hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükmü temyiz etmiş ise de, söz konusu hükmün 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakıldığı, bu kararın, aynı Kanunun 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığı ve itiraz mercii olan Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından itiraz mahiyetinde kabul edilerek 12.05.2010 tarihinde reddedildiği, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre resmi belgeyi yok etmek suçunun temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 27.03.2014 gün ve 7240-5823 sayı ile;
“Resmi belgeyi bozma ve zimmet suçundan açılan kamu davasında yerel mahkemece, eylem, resmi belgeyi bozma ve değişen suç vasfına göre hizmet nedeniyle emniyeti suistimal kabul edilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği, katılan vekilinin 06.05.2010 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde her iki suçtan kurulan hüküm temyiz edilerek, hizmet nedeniyle emniyeti suistimal yerine nitelikli zimmetten mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğinin ileri sürüldüğü, sanık müdafiinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin itirazı merciince incelenmesine rağmen katılan vekilinin temyizi hakkında bir karar verilmediği, bu haliyle temyiz davasının zimmet suçunu da kapsayacağı cihetle;
İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 5. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, zimmet ve resmi belgeyi yoketme suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2008 gün ve 4906-334 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasının yargılaması sonucunda sanık hakkında zimmet suçundan açılan ve yerel mahkemece güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğu kabul edilerek verilen hükmün, açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara karşı sanık müdafii tarafından yapılan itirazın Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 12.05.2010 tarihinde reddedildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği, sanık hakkında yalnızca resmi belgeyi yoketme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine tâbi olduğu anlaşıldığından, temyiz incelemesinin resmi belgeyi yoketme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 27.03.2014 gün ve 7240-5823 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.