Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/154 E. 2014/190 K. 06.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/154
KARAR NO : 2014/190
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 08.06.2007
Sayısı : 408-203

Sanıklar hakkında Alaşehir C. Başsavcılığının 17.05.2006 gün ve 282-451 sayılı iddianamesi ile resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 157. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Alaşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 08.06.2007 gün ve 408-203 sayı ile;
Sanık …’in atılı suçlardan beraatine, sanık …’in resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 5 kez üç yıl hapis, dolandırıcılık suçundan aynı kanunun 157/1 maddesi uyarınca 5 kez iki yıl hapis ve onbin lira adli para, sanık …’nın ise resmi belgede sahtecilik suçundan aynı kanunun 204/1 maddesi gereğince 3 kez iki yıl hapis, dolandırıcılık suçundan da aynı kanunun 157/1 maddesi uyarınca 3 kez 1 yıl hapis ve bin lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün o yer Cumhuriyet savcısı, katılan ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 28.06.2012 gün ve 15664-40193 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14.maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 27.03.2014 gün ve 21767-5862 sayı ile;
“…iddianame ile sanıkların çalıntı araçlara başka araçlara ait gerçek plakalar takıp bu plakalara uygun kamu kurumlarından olan Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil Büro Amirliğinin maddi varlıklarından sahte motorlu araç tescil trafik belgesi ile şikayetçilere satarak dolandırdıklarının ve ruhsatta sahtecilik suçlarını da işlediklerinin iddia olunması karşısında; 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde düzenlenen “resmi belgede sahtecilik” ve Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 03.03.2014 tarih 2012/9798 Esas 2014/3800 Karar sayılı ilamında da kabul edildiği gibi aynı Yasanın TCK’nun 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumunun vasıta olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçları tavsif edilerek dava açıldığı, bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesi’ne ait olduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 157/1 ve 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 157/1 ve 204/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemin, “şüpheli Casim’in diğer şüphelilerin de yardımıyla, İstanbul’dan çalınan bazı taşıtların plakalarını değiştirip sahte trafik tescil belgeleri kullanmak suretiyle müştekilere satarak karşılığında onlardan çeşitli miktarlarda para ve çek aldığı böylece şüphelilerin üzerlerine atılı suçu işledikleri” şeklinde anlatılarak, dolandırıcılık eyleminde trafik tescil şube müdürlüğünün maddi varlığı olan trafik tescil belgesi kullanıldığından, kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı, ancak suç adının basit dolandırıcılık olarak yazılıp, sevkin 5237 sayılı TCK’nun 157. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 158/1-d maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCY’nın 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı kanunun 158/1-d maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, nitelikli dolandırıcılık suçu daha ağır yaptırım içermektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, dolandırıcılık suçundan açılan kamu davası sonucunda kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.06.2012 gün ve 15664-40193 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.