YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/152
KARAR NO : 2014/188
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 04.05.2010
Sayısı : 70-19

Sanık … hakkında Nallıhan Cumhuriyet Başsavcılığının 23.08.2008 gün ve 182-84 sayılı iddianamesi ile; hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1,3-a maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Nallıhan Sulh Ceza Mahkemesince 22.07.2009 gün ve 107-107 sayı ile eylemin 5237 sayılı TCK’nun 265/1. maddesinde öngörülen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturabileceği gerekçesi ile verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Nallıhan Asliye Ceza Mahkemesince 04.05.2010 gün ve 70-19 sayı ile sanığın 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/3-a ve 125/4. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.01.2014 gün ve 27879-625 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 03.03.2014 gün ve 2417-2212 sayı ile;
“İddianame içeriğine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; yargılama konusu eylemin iddianamede; “Suç tarihinde alkollü olarak hükümet konağına gelen şüpheli, Asliye Ceza Mahkemesinin duruşmasında oluşan yoğunluk sebebi ile, kendisini adliye koridorunda beklemesi hususunda uyaran, hükümet konağı polis noktasında görevli polis memuru müştekiye hitaben ve aleni şekilde, ‘ memurluğunu bil git görevini yap, herkesin bir amiri var seninde bir amirin var’ diye yüksek sesle bağırmak suretiyle müştekinin yapmış olduğu görevin saygınlığını rencide ettiği” şeklinde anlatılarak, sanık hakkında hakaret suçundan sulh ceza mahkemesine kamu davası açıldığı,
Sulh ceza mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; “Her ne kadar sanık hakkında ‘Kamu Görevlisine Görevinden Dolayı Hakaret suçundan’ cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmış sa da sanığın eyleminin iddianamede belirtilen olgular ve yargılama sürecinde alınan beyanlar nazara alındığında ‘Memura Mukavemet’ suçu kapsamında kaldığı” gerekçesiyle sanığın eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturabileceğinden bahisle TCK’nun 265/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle görevsizlik karar verildiği,
Anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Somut olayda, Nallıhan Sulh Ceza Mahkemesince sanığın eyleminin görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş ise de, iddianamedeki anlatım gözetildiğinde hakaret suçundan kamu davası açıldığının kabulü gerekmektedir. Diğer taraftan, eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı yapılacak temyiz incelemesinin konusunu oluşturmaktadır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca temyiz incelemesinin hakaret suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.01.2014 gün ve 27879-625 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.