Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/141 E. 2014/177 K. 06.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/141
KARAR NO : 2014/177
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.03.2013
Sayısı : 237-202

Soma Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2007 gün ve 916-439 sayılı iddianamesi ile, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/1-f, 168/1, 203/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Soma Asliye Ceza Mahkemesince 25.12.2008 gün ve 1-342 sayı ile; sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 19.03.2012 gün ve 33399-6641 sayı ile;
“Sanığın kiracı olarak oturduğu evde yapılan kontrolde, önceden borç nedeniyle elektriği kesilip sayacı mühürlendiği halde, mührü kırıp elektriği sayaçtan geçirmek suretiyle elektrik kullanıldığı gerekçesi ile tutanak tutulduğu, sanığın savunmasında evde 2006 yılı 9 ve 11. ayları arasında kaldığını, elektriğin tüm borçlarını ödediğini, evde otururken tutanak düzenlenmediğini belirtmesi ve tutanağın da sanık adına düzenlenmemesi karşısında sanığın kiracı olarak eve hangi tarihte girdiği zabıta aracılığıyla araştırılarak bu konuda evi sanığa kiraya veren ve soruşturma aşamasında ifadesi alınan Osman Yalçın’ın tanık sıfatıyla ifadesi alınarak ve tespit tarihinde sayacın kaydettiği elektrik tüketiminin, kaçak kullanım süresi ve kurulu güçle uyumlu olup olmadığı belirlenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken bu yönlerden araştırma yapılmadan eksik kovuşturma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 19.03.2013 gün ve 202-916 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, mühür bozma suçundan ise beraatına karar verilmiştir.
Bu hükmünde katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 13.03.2014 gün ve 6959-9113 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Mahkemece verilen 25.12.2008 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılarak, 19.03.2012 gün ve 2010/33399 – 2012/6641 sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmesine göre işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine, görev konusundaki uyuşmazlığın çözümü için dosyanın Yargıtay Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Hırsızlık ve mühür bozma suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine yönelik olarak dosya Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiş ise de; öncelikle çözümlenmesi gereken bir görev uyuşmazlığı bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 17. maddesinin konuya ilişkin 3. fıkrasında; “Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Görevi:
Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamaktır” şeklindeki hükme yer verilmiştir.
Buna göre, Yargıtay Ceza Daireleri arasında ortaya çıkan görev ve işbölümü uyuşmazlıkları Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından çözüme kavuşturulacaktır. Ancak görev ve işbölümüne ilişkin bir uyuşmazlığının doğması için, karşılıklı olarak iki dairenin kendisini görevsiz sayması, başka bir anlatımla iki dairenin karşılıklı görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Kendisini görevsiz sayan dairece dosyanın görevli olduğu düşünülen ikinci daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderildiği durumlarda, ikinci daire tarafından verilmiş karşı bir görevsizlik kararı bulunmadığı için görev uyuşmazlığının ortaya çıktığından söz edilemeyecektir.
İnceleme konusu olayda, Yargıtay 13. Ceza Dairesince temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş, ancak dosya görevli olduğu düşünülen daire yerine Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmiştir. Bu durumda Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilmiş bir görevsizlik kararı olmadığından, çözümlenmesi gereken bir görev ve işbölümü uyuşmazlığı da bulunmamaktadır.
Bu itibarla, dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 13.03.2014 gün ve 6959-9113 sayılı kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.