YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/137
KARAR NO : 2014/173
KARAR TARİHİ : 06.06.2014
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.11.2009
Sayısı : 684-570
Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığının 18.11.2008 gün ve 2413-1151 sayılı iddianamesi ile, sanık …’in 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a, 53/1-2, 58/6-7; müşteki sanık …’nin aynı kanunun 86/2, 86/3-c-e, 53/1-2, 58/6-7 ve 125/1, 125/3-a, 125/4, 53/1-2, 58/6-7 maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Çanakkale 2. Asliye Ceza Mahkemesince 13.11.2009 gün ve 684-570 sayı ile;
Sanık …’un 5237 sayılı TCK’nun silahla tehdit suçundan 106/2-a, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis,
Müşteki sanık …’in kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-c-e ve 52. maddeleri uyarınca 3.600 Lira adli para, hakaret suçundan aynı kanunun 125/3-a, 125/4 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay hapis,
Cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve müşteki sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 05.12.2013 gün ve 18100-30893 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 20.02.2014 gün ve 1255-1831 sayı ile;
“İddianame içeriğine, bu kapsamda sözleşmeli personel Melih’e yönelik eylemin niteliğine, sevke, temyizin kapsamına, iddianamede yer alan en ağır suçun silahla tehdit olmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten yaralama, hakaret ve silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi iledeğişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı olanı belirlenirken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu kasten yaralama, hakaret ve silahla tehdit suçlarından en ağır yaptırımı içeren suç TCK’nun 106/2-a maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektiren silahla tehdit suçu olup bu suçtan kurulan hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.12.2013 gün ve 18100-30893 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.