YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/135
KARAR NO : 2014/171
KARAR TARİHİ : 06.06.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 14.02.2011
Sayısı : 70–22

Çay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.03.2008 gün ve 82–39 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma, tehdit ve cinsel taciz suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 123, 106/1-1. cümle ve 105/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Çay Sulh Ceza Mahkemesince 14.02.2011 gün ve 70–22 sayı ile; sanığın kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 123, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 1.500 Lira adli para, tehdit suçundan aynı kanunun 106/1-2.cümle, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 500 Lira adli para, cinsel taciz suçundan ise aynı kanunun 105/1, 62, 50 ve 52. maddeleri uyarınca 1.500 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 09.09.2013 gün ve 18265–21436 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 29.04.2013 gün ve 9809– 5200 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, TCK’nun 106/1. maddesinde öngörülen ceza miktarına nazaran temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 123, 106/1-1. cümle ve 105/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmünü içermektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan tehdit suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 106/1-1. cümlesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis; cinsel taciz suçunun cezası aynı kanunun 105/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis; kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun cezası ise aynı kanunun 123. maddesi uyarınca üç aydan bir yıla kadar hapis cezasından ibaret olup, tehdit suçu daha ağır yaptırım içerdiğinden, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı gereği, tehdit suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, tehdit suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.09.2013 gün ve 18265–21436 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 06.06.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.