YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/130
KARAR NO : 2014/166
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 03.05.2007
Sayısı : 992-399

Aydın Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2006 gün ve 4646-2281 sayılı iddianamesi ile, sanık … Konakçı hakkında 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa aykırılık suçundan aynı kanunun 80/son maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesince 03.05.2007 gün ve 992-399 sayı ile, sanığın beraatına karar verilmiştir.
Hükmün şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince 20.09.2011 gün ve 10680-16152 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, suç tarihine, hükmün konusuna ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 04.10.2012 gün ve 21028-19723 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 03.03.2014 gün ve 718-3402 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, işin incelenmesi Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa aykırılık suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklinde düzenleme yer almaktadır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede yargılama konusu eylemin, “..Şüphelinin Çarşı Mah. Barbaros Cad. Umurlu Aydın adresindeki Yavuz Pide Salonunun sahibi olduğu, iş yerinde müşteki şirketin Lig Tv yayınlarını izlettirme hakkı bulunmamasına rağmen olay tarihinde bu hususun tespit edildiği” şeklinde anlatılarak, suçun 5846 sayılı Kanuna aykırılık olarak nitelendirildiği ve sevk maddesi olarak 5846 sayılı Kanunun 80/son maddesinin gösterildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçları başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 20.09.2011 gün ve 10680-16152 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.