Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/125 E. 2014/161 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/125
KARAR NO : 2014/161
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 05.10.2010
Sayısı : 216-576

Sanık hakkında Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 23.05.2007 gün ve 2407-1332 sayılı iddianamesi ile konut dokunulmazlığının ihlali ve cinsel taciz suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 105/1, 53, 116/1-4, 53 ve 54. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı kanunun 116/1-4, 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca 7.300 Lira adli para; cinsel taciz suçundan ise 105/1 ve 52. maddeleri uyarınca 1.800 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesince 07.02.2008 gün ve 293-58 sayı ile verilen hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 29.04.2010 gün ve 51879-14164 sayı ile;
“I-Sanık hakkında cinsel taciz suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nun 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin aynı Kanunun CMUK’nun 317.maddesi uyarınca istem gibi reddine;
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesi uyarınca; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 05.10.2010 gün ve 216-576 sayı ile; sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ilk hükümdeki gibi cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 27.09.2012 gün ve 23863-42242 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8.maddesi ile değişik 14.maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1.maddesinin 2.fıkrası ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümü kararına, hükmün konusu ve temyizin kapsamına göre sanığa atılı konut dokunulmazlığını ihlal suçunun temyizi inceleme görevi Yüksek 4.Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 25.02.2014 gün ve 34334-6094 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, dosya içeriğindeki bozma ilamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararında 11/A(2)’de yer alan “Her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmüne göre, işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada daha önce yerel mahkemece verilen 07.02.2008 tarihli hüküm Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 29.04.2010 gün ve 51879-14164 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 07.08.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili incelemenin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 2. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 27.09.2012 gün ve 23863-42242 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.