YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/120
KARAR NO : 2014/156
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 29.07.2011
Sayısı : 115-148

Darende Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2010 gün ve 297-79 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 5237 sayılı TCK’nun 170/1-a, 53 ve 29. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Darende Asliye Ceza Mahkemesince 29.07.2011 gün ve 115-148 sayı ile; eylemin mala zarar verme suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nun 151/1, 152/2-a, 32/2, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 3.320 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 25.06.2013 gün ve 6558-11839 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 26.02.2014 gün ve 14199-4535 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir, b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükümleri yer almakta olup, yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki nitelendirmeye ağırlık tanımıştır. Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun süreklilik gösteren kararları da bu yöndedir.
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, ‘olay gecesi sanığın müştekilerin iki katlı evinin alt katındaki garaj kapısının önünde bulunan saman çuvallarının üzerine, elinde bulunan pet şişe içindeki yanıcı maddeyi saçıp çakmakla ateşe verdi, çıkan yangında saman yığını yanarak yanındaki patos makinesine ve park halindeki ….. plakalı araca zarar verdi’ şeklinde anlatılan eylemde kasten yakarak mala zarar verme suçunun nitelendirilmiş olması karşısında; iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 170/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasında; “Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir…” hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 170/1-a maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemin; “…Bu olayın gecesinde 03.00-03.30 sıralarında şüpheli …’nın müştekilerin iki katlı evinin alt katındaki garaj kapısının önünde bulunan saman çuvallarının üzerine, elindeki pet şişe içindeki yanıcı maddeyi saçıp çakmakla ateşe verdiği, çıkan yangında saman yığınının yanarak yanındaki patos makinesine ve park halindeki ….. plakalı araca zarar verdiği…” şeklinde anlatılmak suretiyle yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanarak mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 151 ve 152/2-a maddeleri uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 25.06.2013 gün ve 6558-11839 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.