YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/114
KARAR NO : 2014/150
KARAR TARİHİ : 27.03.2014
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 30.12.2010
Sayısı : 774-1003
Çocuğun cinsel istismarı, çocuklara cinsel görüntü izletme, şantaj ve bilişim sistemini erişilmez kılma suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesince 03.11.2009 gün ve 901-1251 sayı ile;
Çocuğun cinsel istismarı suçundan açılan kamu davasının şikâyetten vazgeçme nedeni ile düşmesine, küçüklerin cinsel görüntülerini basın yayın yoluyla yayma suçundan beraatına, şantaj, çocuklara cinsel görüntüler izletme, müstehcen görüntü üretiminde çocukları kullanma, bilişim sistemini erişilmez kılma suçlarından mahkumiyetine, hapis cezalarının ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5 Ceza Dairesince 27.09.2010 gün ve 5779-6876 sayı ile;
“Müstehcen görüntülerin üretiminde çocukları kullanma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına,
Şantaj, çocuğa cinsel içerikli görüntüleri izletme ve bilişim sistemini erişilmez kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 231/6. maddesi uyarınca daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olup olmadığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılıp varılmadığı, suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı maddi zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilip giderilmediği irdelenmeksizin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi ve keza TCK’nun 50 ve 51. maddelerinin uygulanmaması hususunda yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesince 30.12.2010 gün ve 774-1013 sayı ile; sanığın şantaj, çocuklara cinsel içerikli görüntü izletme ve bilişim sistemini erişilmez kılma suçlarından cezalandırılmasına, hapis cezalarının seçenek yaptırıma çevrilmesine, ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 12.03.2013 gün ve 3401-1751 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 05.02.2014 gün ve 14317-3507 sayı ile;
“İddianamedeki eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin, atılı suçlarla ilgili daha önce bozma kararı veren Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; şantaj, çocuklara cinsel içerikli görüntü izletme ve bilişim sistemini erişilmez kılma suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü, işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 5. Ceza Dairesi tarafından incelenip 27.09.2010 gün ve 5779-6876 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin de 14.02.2013 olduğu anlaşıldığından, temyiz inceleme görevi Yargıtay 5. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 12.03.2013 gün ve 3401-1751 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.