YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/111
KARAR NO : 2014/147
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 25.05.2010
Sayısı : 601-340

Sanık … hakkında Manisa C. Başsavcılığının 18.09.2009 gün ve 4599-2116 sayılı iddianamesi ile; kasten yaralama, silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 106/2-a ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesince 25.05.2010 gün ve 601-340 sayı ile, silahla tehdit suçundan beraatine, kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından ise mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.10.2013 gün ve 9613 – 26523 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, gerekçeli temyiz dilekçesinin içeriğine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 05.02.2014 gün ve 19053-2302 sayı ile;
“Sanığın, temyiz dilekçesi kapsamına göre, hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat kararını da temyizi ettiği anlaşıldığından muhtelif suçlardan en ağır cezayı içeren bu suça yönelik temyize ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, kasten yaralama, silahla tehdit ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 18.09.2009 gün ve 4599-2116 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulurken, silahla tehdit suçundan beraat karar verilmiş, sanığın temyiz dilekçesi incelendiğinde de, silahla tehdit suçundan verilen beraat hükmüne ilişkin herhangi bir temyizin bulunmadığı, temyiz isteminin yalnızca kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleriyle sınırlandırıldığı görülmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten yaralama suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası aynı kanunun 13/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adlî para cezasından ibaret olup, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.02.2014 gün ve 19053-2302 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.