YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/107
KARAR NO : 2014/143
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 27.06.2007
Sayısı : 248-203

Sanık …’ın görevi kötüye kullanma suçundan TCK’nun 257/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi, Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesince 27.06.2007 gün ve 248-203 sayı ile; aynı kanunun 155/2, 62, 50 ve 52. maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmiştir.
Sanığın temyizi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 01.10.2012 gün ve 16869-42454 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 30.01.2014 gün ve 14033-1060 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir’ hükmü yer almaktadır. Ayrıca Tavsif ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15.07.2009 gün, 2009/7-7, 15.07.2009 gün 2009/8-8, 25.12.2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.
İddianame yerine geçen son soruşturmanın açılması kararı içeriğine göre ‘avukat olan sanığın alacaklı vekili sıfatıyla belediye başkanlığı aleyhine yürüttüğü icra takibi esnasında 02.08.2005 tarihi itibariyle dosya alacağı 34.637,58 TL olmasına rağmen müvekkilinin bilgi ve talimatı olmaksızın 3.657,58 TL alacak kısmından feragat edip 31.000 TL’yi aynı tarihte tahsil etmesine rağmen müvekkiline bildirmeyip altı ay uhdesinde tuttuğu ve azledildiği, 17.01.2006 tarihine kadar henüz dosyada tahsilat yapmadığını söyleyerek oyaladığının’ iddia edildiği, sevk maddesi TCK’nın 257/1. gösterilmişse de anlatıma göre, eylemin suç tarihi itibarıyla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler doğrultusunda, temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu tarafından değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianame ve son soruşturmanın açılması kararında sanığa atılı suçun görevi kötüye kullanma, sevk maddesinin de TCK’nun 257/2. olarak gösterilip, sanığın eylemi; “avukat olan sanığın alacaklı vekili sıfatıyla belediye başkanlığı aleyhine yürüttüğü icra takibi esnasında 02.08.2005 tarihi itibariyle dosya alacağı 34.637,58 TL olmasına rağmen müvekkilinin bilgi ve talimatı olmaksızın 3.657,58 TL alacak kısmından feragat edip 31.000 TL’yi aynı tarihte tahsil etmesine rağmen müvekkiline bildirmeyip altı ay uhdesinde tuttuğu ve azledildiği, 17.01.2006 tarihine kadar henüz dosyada tahsilat yapmadığını söyleyerek oyaladığı” biçiminde anlatılarak, görevi kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı, yerel mahkemece ise güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesine göre, “Ceza dairelerinin görevlerinin tayininde, davadaki tavsif esas alınır.”
Somut olayda davayı açan iddianame ve son soruşturmanın açılması kararında sanığın fiilinin açıkça anlatıldığı ve tavsif edilen olayla uyumlu olacak şekilde eylemin görevi kötüye kullanma olarak nitelendirildiği görülmektedir. Eylemin gerçekte görevi kötüye kullanma mı, yoksa güveni kötüye kullanma suçunu mu oluşturacağı ise temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddesi ile iddianame metni arasında uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddesinin bir yanılgı sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle davadaki tavsifin görevi kötüye kullanma suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca temyiz incelemesinin, görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 5. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 30.01.2014 gün ve 14033-1060 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.