Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2014/105 E. 2014/141 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2014/105
KARAR NO : 2014/141
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 25.05.2010
Sayısı : 517-425

Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 13.06.2008 gün ve 7389-4327 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c, 53 ve 54. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesince 25.05.2010 gün ve 517-425 sayı ile; eylemin silahla tehdit suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nun 106/1, 2-a, 43/1, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı TCK’nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
5271 sayılı CMK’nun 231. maddesinde 6008 sayılı Kanun ile değişiklik yapılması nedeniyle sanık müdafiinin talebi üzerine yerel mahkemece 24.11.2010 gün ve 1090-1072 sayı ile; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 106/1, 2-a, 43/1, 29, 62 ve 51. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılma- sına ve cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.12.2012 gün ve 14734-29960 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 30.01.2014 gün ve 3741-1957 sayı ile;
“Sanık hakkında düzenlenen iddianamede; sanığın, arkadaşı …’ın sevk ve idaresinde bulunan araç ile Adnan Menderes Bulvarında seyir halinde iken PTT kavşağında bulunan ışıklarda müştekilerin kendilerine el kol hareketi yapmaları üzerine Emniyet Müdürlüğü Zati Demirbaş’a kayıtlı 9 mm çaplı X16558A seri nolu tabanca ile müştekileri korkutmak için ateş ettiğinin, belirtilmesine göre eylemin silahlı tehdit olarak tavsil edilmesine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca davadaki tavsifin esas bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (4.) Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 3. fıkrasında; “Ceza Dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenme- sinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir…” hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosya içeriğinden; sanık hakkında düzenlenen iddianamede yargılama konusu eylemin; “…şüpheli müştekilerin kendilerine el kol hareketi yapmaları üzerine Emniyet Müdürlüğü Zati Demirbaş’a kayıtlı 9 mm çaplı X16558A seri nolu tabanca ile şüphelileri korkutmak için ateş ettiği…” şeklinde anlatıldığı ve sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 170/1-c maddesinin gösterildiği görülmektedir. Ancak iddianamedeki anlatımın içeriği gözönüne alındığında sanık hakkında silahla tehdit suçundan 5237 sayılı TCK’nun 102/1, 2-a maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Eylemin gerçekte hangi suçu oluşturduğu ise yapılacak temyiz incelemesi sonucunda belirlenebilecektir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.12.2012 gün ve 14734-29960 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.03.2014 günü oybirliğiyle karar verildi.