YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/98
KARAR NO : 2013/104
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 01.03.2010
Sayısı : 286-106

Sanıklar … ve … hakkında Urla Cumhuriyet Başsavcılığının 17.04.2009 gün ve 495-219 sayılı iddianamesi ile; askeri yasak bölgeye izinsiz girmek suçundan 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Urla Sulh Ceza Mahkemesince 01.03.2010 gün ve 286-106 sayı ile; sanıkların 2565 sayılı Kanunun 26, 5237 sayılı TCK’nun 52, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 ay hapis ve 450 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.05.2012 gün ve 16269-17609 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 27.12.2012 gün ve 9004-15950 sayı ile; “İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmü ve 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına ve Tebliğnamenin 7. Ceza Dairesine hitaben düzenlenmiş olmasına göre, işin incelenmesinin Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 02.04.2013 gün ve 2217-7621 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna göre suçun subutu halinde 5237 sayılı Yasanın 332 madde kapsamında değerlendirilmesinin gerekmesine keza, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesinin son fıkrası, 6110 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 2.fıkrası ile 26.01.2013 gün ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 21.01.2012 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, askeri yasak bölgeye girme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
Sanıklar hakkında iddianamedeki anlatım askeri yasak bölgeye girme suçuna ilişkin olup, sanıkların eylemi hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesine hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suçlara uyabilecek şekilde anlatılmıştır.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. Bu bakımdan, 2565 sayılı Kanuna aykırılık suçları başka bir dairenin görev alanına girmemesi halinde bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir. 2565 sayılı Kanuna aykırı davranma suçları da tebliğname tarihi gözönüne alındığında başka herhangi bir dairenin görev alanına girmemektedir. 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suça ilişkin temyiz incelemesi görevi ise Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Temyiz incelemesine konu askeri yasak bölgeye girme suçu hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenmiş, bu suçun cezası, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesinde üç aydan altı aya kadar hapis ve beşbin liradan yirmibeşbin liraya kadar para; 5237 sayılı TCK’nun 332/1. maddesinde ise iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibarettir. İddianamedeki anlatımın her iki suça uyabilecek şekilde düzenlendiği de göz önüne alındığında temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması daha isabetli olacaktır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 27.12.2012 gün ve 9004-15950 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.