YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/95
KARAR NO : 2013/101
KARAR TARİHİ : 15.07.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 20.03.2007
Sayısı : 334-99
Sanıklar … ve…. hakkında İpsala Cumhuriyet Başsavcılığınca 30.11.2005 gün ve 500-207 sayılı iddianame ile, tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İpsala Asliye Ceza Mahkemesince 20.03.2007 gün ve 334-99 sayı ile;
Sanık …’ın;
a) 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan aynı kanunun 13/1. maddesi uyarınca hapis cezasından çevrilme 10.950 Lira ve doğrudan verilen 450 Lira adli para,
b) Tehdit suçundan TCK’nun 106/2-a-c ve 43. maddeleri uyarınca 2 yıl 13 ay 15 gün hapis,
Sanık….’ın;
a) Hakaret suçundan TCK’nun 125/1-4. maddeleri uyarınca 3 ay 15 gün hapis,
b) Tehdit suçundan TCK’nun 106/2-a-c ve 43. maddeleri uyarınca 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.03.2012 gün ve 4906-7419 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemin TCY’nın 109. maddesine tekabül etmesine, Yargıtay Yasasının 14. maddesi, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 21.02.2013 gün ve 7895-1697 sayı ile;
“İddianamede eylemin sanıkların, içerisinde katılan Ahmet’in de bulunduğu mağdur İbrahim’in kullandığı aracı el işaretiyle durdurup sanık …’ın ele geçmeyen silahla, mağdurun bulunduğu kısmın kapısını açarak mağdurdan katılanı kendilerine teslim etmesini istemesi, sanık Engin’in de bu sırada katılana sinkaflı sözler sarf etmesi, mağdurun katılanı teslim etmeyerek aracı hareket ettirdikten sonra sanıkların ele geçmeyen silahlarla arkalarından ateş etmeleri şeklinde gerçekleştiğinin kabul edilerek sanık Engin hakkında silahla tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve sanık … hakkında silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kamu davaları açıldığı halde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılmış bir kamu davasının bulunmadığı anlaşıldığından ve iddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanıklar hakkında iddianamedeki anlatım tehdit, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarına ilişkin olup, buna uygun şekilde sevk maddeleri de 5237 sayılı TCK’nun 106/2-a-c, 125/1-4 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. olarak gösterilmiştir.
İddianame de eylemlerin; “şüpheliler ile şikayetçi Ahmet arasında nedeni kesin olarak bilinmeyen husumet bulunduğu, 11.07.2005 tarihinde saat 23:00 sıralarında mağdur İbrahim’e ait ve kendisinin kullandığı 22 FF 480 plakalı minibüsle Ahmet Yüzügüler ile birlikte İpsala ilçe merkezinden Esetçe’ye giderken Bayır Mevkiine geldiklerinde yol kenarında olan …’ın el işaretiyle arabayı durdurduğu, elde edilemeyen tabancasını elinde tutarak İbrahim’e ‘Ahmet Yüzügüler’i araçtan indir, seninle bir işim yok, ancak Ahmet ile bir hesabım var’ dediği, bu esnada diğer şüpheli….’ın da elinde tabanca ile Ahmet’e hitaben ‘Senin ananı avradını sinkaf edeceğiz’ diyerek tehditle sövdüğü, İbrahim arabayı devam ettirince şüphelilerin 1-2 metre mesafeden araca ateş ettikleri, ateş edilen mesafeden isterlerse şikayetçi ve mağdurları vurabilecekleri, buna rağmen araca ateş etmiş olmalarının yaralama veya öldürme kastıyla değil, tehdit kastıyla hareket ettikleri sonucuna ulaştırdığı” şeklinde anlatıldığı görülmektedir. Buna göre sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açıldığının kabulü mümkün değildir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesindeki “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açan belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklindeki hükmü uyarınca temyiz incelemesinin sanık hakkında açılan davalardan en ağır yaptırımı gerektiren tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.03.2012 gün ve 4906-7419 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.