Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/93 E. 2013/99 K. 15.07.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/93
KARAR NO : 2013/99
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 11.11.2008
Sayısı : 95-445

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca sanık …’nun suç eşyasını kabul etmek suçundan 5237 sayılı TCK’nun 165/1, …’nın fuhşa teşvik suçundan aynı kanunun 227/2, …,…., …, …, …, …’in nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, yağma, suç eşyasını kabul etme ve fuhşa teşvik suçlarından aynı kanunun 37/1, 102/2-3-d, 109/2-3-b, 109/5, 149/1-c-h, 165/1, 227/2, 53 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince 11.11.2008 gün ve 95-445 sayı ile;
Sanıklar…., … ve …’nun beraatlarına,
Sanıklar …, …, …,…., … ve …’in TCK’nun 102/2, 102/3-d ve 62. maddeleri uyarınca sekiz yıl dokuz ay hapis; 109/2, 109/3-b, 109/5, 62/1, 53/1 ve 63. maddeleri gereğince beş yıl hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, hak yoksunluğuna ve mahsuba,
Sanık …’in TCK’nın 149/1-h, 168/3, 62/1 ve 53/1. maddesi gereğince dört yıl iki ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve mahsuba karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar … ve…. aleyhine Cumhuriyet savcısı ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 13.03.2013 gün ve 9368-4644 sayı ile;
“İddianamedeki açıklamaya, uygulamaya, temyizin kapsamına ve 6110 sayılı Yasanın 8. maddesiyle 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişiklik ile 6110 sayılı Yasanın Geçici 1. maddesinin 2. fıkrası, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 1 sayılı kararı gereğince işin incelenmesinin Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 05.04.2013 gün ve 3845-4004 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararına göre temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli yağma, suç eşyasını kabul etme ve fuhşa teşvik suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı uygulamalarına göre, çeşitli suçlardan açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması durumunda bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Cumhuriyet savcısı ile sanıklar müdafilerinin temyizinin, nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli yağma ve fuhşa teşvik suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen nitelikli cinsel saldırı suçuna 5237 sayılı TCK’nun 102/2. maddesinde öngörülen ceza yedi yıldan on iki yıla kadar hapis, nitelikli yağma suçunun yaptırımı ise 149/1. maddesi uyarınca on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası olup, bu ceza nitelikli cinsel saldırı suçunun yaptırımından daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca yağma suçunu temyizen incelemekle görevli Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, nitelikli yağma suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.03.2013 gün ve 9368-4644 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.