YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/92
KARAR NO : 2013/98
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.01.2009
Sayısı : 599-33

Sanık hakkında Manisa C. Başsavcılığının 17.02.2006 gün ve 473-255 sayılı iddianamesi ile; hakaret, görevi yaptırmamak için direnme ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 125/1-3a-4 (2 kez), 265/1 ve 152/1-a maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesince 22.05.2006 gün ve 194-325 sayı ile;
Sanığın hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/4, 43/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 17 gün hapis, görevi yaptırmamak için direnme suçundan aynı kanunun 165/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis, mala zarar verme suçundan ise aynı kanunun 152/1-a ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.06.2008 gün ve 4472-13538 sayı ile;
“Hükümlerden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve TCY’nın 7/2 madde ve fıkrası uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Yasanın 562. Maddesinin 1. Fıkrası ile CYY’nın 231/5 madde ve fıkrasında öngörülen, hükmolunan cezanın geri bırakılması sınırının iki yıla çıkarılması ve söz konusu 562. maddesinin 2. fıkrası ile de CYY’nın 231/14 madde ve fıkrasındaki, suçun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olması koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının tartışılması zorunluluğu” gerekçesiyle bozulmasına oyçokluğuyla karar verilmiştir.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 19.01.2009 gün ve 599-33 sayı ile; sanığın hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nun 125/1, 125/4, 43/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 2 ay 17 gün hapis, görevi yaptırmamak için direnme suçundan aynı kanunun 165/1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis, mala zarar verme suçundan ise aynı kanunun 152/1-a ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.12.2012 gün ve 18746-31541 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Yasasının 14. Maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 08.04.2013 gün ve 6500-6385 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü’nü düzenleyen II no.lu bölümün, Ortak Hükümler başlığının 2. bendinde, “İstisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/194 E. 2006/325 karar sayılı 22.05.2006 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 12.06.2008 tarih, 2008/4472 esas ve 2008/13538 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (4.) Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 15. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesince 22.05.2006 gün ve 194-325 sayı ile verilen ilk hükmün temyiz edilmesi üzerine, incelemenin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılarak 12.06.2008 gün ve 4472-13538 sayı ile dosyanın muktezaya bağlandığı gözetildiğinde, temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 24.12.2012 gün ve 18746-31541 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.