Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/89 E. 2013/95 K. 15.07.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/89
KARAR NO : 2013/95
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.01.2011
Sayısı : 50-5

Sanıklar …, …, … ve … hakkında Boyabat Cumhuriyet Başsavcılığının 10.02.2006 gün ve 24-15 sayılı iddianamesiyle hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Boyabat Asliye Ceza Mahkemesince 25.05.2006 gün ve 141-24 sayı ile;
1-Sanıklar …, …, … ve …’un Kargatepe Camiinden hırsızlık yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle CMK’nun 223/8. maddesi gereğince düşmesine,
2-Sanıklar …, … ve …’un Boyabat Sağlık Grup Başkanlığından hırsızlık yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle CMK’nun 223/8. maddesi gereğince düşmesine,
3- Sanıklar … ve …’in Boyabat Sağlık Meslek Lisesinden hırsızlık yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasından beraatlerine,
4-Sanıklar … ve …’in Boyabat Kapalı Spor Salonuna yönelik kamu malına zarar vermek suçundan 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a, 31/2, 62, 50/1-c. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
5-Sanık …’in katılan …’a yönelik mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 151, 31/2, 62, 50/1-c maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
6-Sanık …’in katılan …’a yönelik hırsızlığa teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 35, 31/2, 62, 50/1-c maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
7-Sanıklar … ve …’in müşteki …’a yönelik hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve CMK’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
8-Sanıklar …, … ve …’in müşteki …’a yönelik hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 31/2, 62, 50/1-c. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
Karar verilmiştir.
Sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilen bu hüküm dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 29.12.2008 gün ve 1358-25165 sayı ile;
“Sanıkların kimlik tespitlerini ve savunmalarını, yakınanların da anlatımlarını içeren 09.03.2006 günlü oturum tutanağının, 2 ve 3. sayfalarının yazman tarafından imzalanmaması suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 219/1. (1412 sayılı CMUK.nun 264.) maddelerine aykırı davranılması” isabetsizliğinden bozulmuştur.
Bozmaya uyan yerel mahkemece 13.01.2011 gün ve 50-5 sayı ile;
1-Sanıklar … ve …’in Boyabat Kapalı Spor Salonuna yönelik kamu malına zarar vermek suçundan 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a, 31/2, 62, 50/1-c. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
2-Sanıklar …, … ve …’in müşteki …’a yönelik hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 31/2, 62, 50/1-c. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
3-Sanık …’in katılan …’a yönelik hırsızlığa teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 35, 31/2, 62, 50/1-c. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
4-Sanık …’in katılan …’a yönelik mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 151, 31/2, 62, 50/1-c maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, verilen cezanın 2 yıl süre ile Boyabat Mesleki Eğitim Merkezine devam etme tedbirine çevrilmesine,
5-Sanıklar …, …, … ve …’un Kargatepe Camiinden hırsızlık yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle CMK’nun 223/8. maddesi gereğince düşmesine,
6-Sanıklar …, … ve …’un Boyabat Sağlık Grup Başkanlığından hırsızlık yaptıkları iddiasıyla açılan kamu davasının uzlaşma nedeniyle CMK’nun 223/8 maddesi gereğince düşmesine,
Karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 05.06.2012 gün ve 12875-12134 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 13. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Yargıtay 13. Ceza Dairesince 19.07.2012 gün ve 16129-17166 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 07.02.2013 gün ve 14227 – 2270 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/Bşk-42-42 Esas-Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 Sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen mala zarar verme suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 TCY’nın 152/1-a maddesinde bir yıldan altı yıla kadar hapis; hırsızlık suçunun cezası ise aynı Yasanın 142/2-d maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre nitelikli hırsızlık suçunun temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde; “İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 29.12.2008 gün ve 1358 – 25165 sayı ile bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 14.05.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Diğer taraftan, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, Yargıtay 13 ve 15. Ceza Daireleri kararlarının, görevsizlik yönüyle isabetli olduğu gözetilerek, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13 ve 15. Ceza Daireleri görevsizlik kararlarının İSABETLİ OLDUĞUNA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.