YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/88
KARAR NO : 2013/94
KARAR TARİHİ : 15.07.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.04.2008
Sayısı : 514-376
Sanık … hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 01.06.2007 gün ve 20651-12290 sayılı iddianamesi ile, hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e ve 35. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesince 09.04.2008 gün ve 514-376 sayı ile; sanığın 5237 TCK’nun 245/1, 35 ve 52. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay hapis ve 60 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 07.09.2011 gün ve 5431-645 sayı ile;
“İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 17.04.2013 gün ve 12247-6459 sayı ile;
“01.06.2007 tarihli iddianamede; sanığın önceden aldığı tertibatla mağdurun kredi kartının ATM’ye sıkışmasını sağladığı, ancak henüz kredi kartını ele geçirip de para çekemediğinden bahisle nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçundan dava açılmış olup, hırsızlık suçu tavsif edilmiştir. Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2010 gün ve 2010/17 Esas 2010/65 sayılı kararın da açıklandığı üzere kredi kartının, haksız olarak ele geçirilmesi hırsızlık, kullanılarak yarar sağlanması ise banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarını oluşturmaktadır.
Bu itibarla iddianamede; sanığın sıkışmasını sağladığı kredi kartını henüz ATM’den alamadığının belirtilerek hırsızlık suçunun tavsif edilip, bu tavsife uygun sevke, temyizin kapsamına ve Başkanlar Kurulu kararları ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 13. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dosya incelendiğinde, sanığın temyize konu eyleminin davayı açan iddianamede hırsızlık, hükümde ise banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması olarak nitelendirildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesine göre, “Ceza dairelerinin görevlerinin tayininde, davadaki tavsif esas alınır.”
Somut olayla ilgili olarak davayı açan iddianamede, olayın açıkça anlatıldığı ve anlatılan olayla da uyumlu olacak şekilde bilinçli olarak hırsızlık olarak nitelendirildiği görülmektedir. Eylemin gerçekte, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu mu yoksa hırsızlık suçunu mu oluşturacağı ise daha sonra yapılacak yargılamanın ve temyiz incelemesinin konusunu oluşturacaktır.
İddianamedeki sevk maddesi ile iddianame metni arasında bir uyumsuzluk bulunmaması ve sevk maddesinin bir hata sonucu olarak değil, aksine hukuki değerlendirmeye dayalı olarak belirlenmiş olması nedenleriyle, davadaki tavsifin hırsızlık suçuna yönelik olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 07.09.2011 gün ve 5431-645 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.